De mist - het rijk van de vissen

Nolin was verbaasd dat de vrouw gelijk doorhad dat ze ook iemand anders dierbaar had. Niet alleen haar draak betekende veel voor haar, ook Eric was duidelijk een liefde van haar. Nolin was ook best verbaasd om het feit dat Yagami gewoon geen interesse toonde naar het antwoord terwijl ze daarnet best een gezellig gesprek aan het voeren waren. Kort wreef ze over haar nek heen en keek voor zich uit, waar de mist eigenlijk niet leek te veranderen." Ik heb een vriend, Eric, daar ben ik ook erg gelukkig mee, jij? Heb jij iemand aan wie je je hart wilt geven of hebt gegeven?"

Yagami ging gewoon weer door met het gesprek net alsof er niets gebeurd was. ''Wat fijn om dat te horen.'' Een cryptisch glimlachje verscheen op haar gezicht bij die woorden. Ze klonken zo naïef in haar oren. ''Nee, ik heb van jong af aan geleerd dat liefde maar iets was wat mij zou afleiden. Ik ben bovendien veel te jong om verwikkeld te raken in de strijd der liefde.'' Ze maakte een onverschillig gebaar en haalde haar schouders op. Ze zat er niet zo over in. Hoe vaak had zij mensen in haar omgeving wel niet zien opbloeien door de liefde om daarna weer te verwelken? ''Wat doe jij verder in je vrije tijd, als jij die tenminste hebt?''