De Beeldentuin - Het Rijk van de Leeuw

Aan de rand van de hoofdstad van het rijk van de leeuw ligt een rustig park. Het is oud, verlaten en eigenlijk een beetje griezelig. Het park is namelijk gevuld met beelden. Niemand weet wie de beelden heeft gemaakt, maar het is zeer waarschijnlijk dat de maker(s) al lang dood zijn. De tuin is overwoekerd met klimplanten en andere vegetatie.
Er is een klein meertje in het park, een van de beelden in het midden ervan doet dienst als een waterspuwer en er zijn sporen van een pad dat ooit langs alle beelden door het park ging. Verder staan er wat wilde struiken en oude bomen, Er liggen resten van gedoofde kampvuren, waarschijnlijk achtergelaten door reizigers die er een nacht kampeerden.
Als je hier 's avonds komt lijkt het alsof alle beelden je aanstaren en misschien doen ze dat ook wel. Het is rustg dus verwacht niet dat er erg veel mensen zijn.

Het was rustig, alleen het gekletter van het oude fontijntje had Kane haar rust kunnen verstoren. Het stoorde haar echter niet. Kane was druk bezig om een van de beelden te schetsen. Het was donker deze avond. Alleen het licht van de wassende maan en de sterren hielpen haar bij het zien van haar schetsblok. Ze was vanavond alleen gekomen, Lucian had al geslapen en Kane stoorde hem liever niet als hij eenmaal sliep. Zij en Lucian hadden deze plek een paar dagen eerder ontdekt, maar Kane moest toegeven dat het eigenlijk nog mooier was zonder het felle daglicht.
Het park leek te zwijgen, te wachten op iets, maar wat was dat iets?
De bladeren boven Kane's hoofd ritselden zachtjes in een zuchtje wind. Ze kon de magie op deze plek bijna voelen.