Rijk van de Kreeft - Het Heuveleiland

Het meisje keek hoe de jongen het water uit klom. Was hij nu naakt? Het meisje moest een aantal keren met haar ogen knipperen maar de jongen was echt naakt! Ze had vaker modellen gezien in alleen hun boxershort alleen was dit anders. Hij zwom naakt! Hij vertoonde zich zonder kleding aan bij een vreemde. "Vi...vind je het er-g om je kl-eren aan t-te doen?" Luna probeerde de andere kant op te kijken. Ze beet van de zenuwen op haar onderlip omdat zij zich geen houding wist aan te nemen. "Jack Frost... Een mythisch wezen maar je had dan allang dood moeten zijn." Luna deed een stap achteruit. Dood jij ook mensen door middel van sneeuw?" Luna had daar wel eens wat over gelezen. Zij hield van dingen lezen, onverklaarbare dingen zoals sprookjes, legendes en mythes.

Jack knikte en liep de heuvel op. Als het water op zijn lichaam was al bevroren toen hij bij zijn kleren kwam, dus het was geen probleem om ze aan te trekken. Ze werden niet doorweekt. Maar dit meisje dacht dus echt dat hij de echte Jack Frost was. Dat was hij niet. De echte was een vrolijke kwajongen die winter bracht voor zijn amusement, omdat hij blij was dat hij dat kon. Nee, hij werd alleen Jack Frost genoemd omdat hij de kou met zich meebracht, omdat hij daar behoefte aan had. "Ik kan het wel proberen," antwoordde hij op haar vraag en hij hief zijn hand, alsof hij er sneeuw uit wilde spuiten. Maar dat deed hij natuurlijk niet.

Het meisje keek hoe de jongen zijn kleren aandeed. Kende hij echt geen schaamte? Hoe kon je nu gewoon jezelf naakt vertonen? Iemand die je niet eens kende? Het verbaasde haar echt maar Jack had een goed lichaam. Een lichaam die in schitterende kleren gehuld moest worden. Ze kreeg nu al inspiratie om een aantal schetsen te maken, outfits. Heerlijk vond ze dat. Haar leven, haar passie. Bij de woorden van de jongen keek ze met grote ogen hem aan. "W-wat?" Ze deed gauw haar handen omhoog en dook in elkaar. "Alsjeblieft doe mij niets!" Haar groene draak had het allang in de gaten dat de jongen geen kwaad in de zin had. Hij ondernam dus ook geen actie en bleef voor zich uit staren. Lego was niet voor niets de draak der wijsheid.

"Oké," zei Jack simpel. Vanbinnen vond hij het echt grappig, dus hij draaide zijn arm naar een boom en bespoot die met sneeuw vanuit zijn handpalm. Eigenlijk best leuk. Hij keek even naar de draak van het meisje. Het leek hem een wijs beest. Daarna keek hij haar weer aan. Ze zat duidelijk op iets te broeden als ze hem aankeek, alsof ze iets met hem wilde doen. Hij herkende de blik van Dennis, als die weer iets kunstzinnigs had bedacht, en schreef daar ook de blik van dit meisje aan toe. Misschien wilde zij hem ook wel tekenen, alleen dan niet zonder kleren onder de bevroren druppels.

Haar bruine ogen waren groter geworden. Zij staarde hem angstig aan totdat ze merkte dat haar draak geen actie ondernam. Ging hij haar niet beschermen? Haar wangen begonnen een rode kleur te krijgen van schaamte. De jongen had haar in de eerste instantie helemaal geen kwaad willen doen. Ze bekeek de boom die bespoten was met sneeuw. Dat had best pijn kunnen doen toch? Of had zij weer overdreven gereageerd? Luna keek hem aan maar zij was duidelijk op haar hoede. "Jaag je mensen vaker het stuipen op het lijf? Want met zo'n expressie en houding zul je vast een aantal mensen het heel benauwd hebben gemaakt."

Jack reageerde niet. Het had geen zin om met die meisje te gaan praten over hoe hij met mensen om ging. Maar hij had ook nog nooit de mensen de stuipen op het lijf gejaagd. Hij was een hele aardige Jack Frost, alleen van wat minder woorden. Hij keek even naar de boom en vond dat dit een goede manier was om de Dertieners de stuipen op het lijf te jagen. Hij keek nog even naar het meisje en draaide zich daarna om om de heuvel op te lopen. Hij bleef staan bij de beelden en zijn staf en keek hoe de diamant nog steeds vrolijk rondjes draaide en zo de kou in stand hield. Jack wist inmiddels dat hijzelf ook de kou verspreidde, maar hij voelde zich nog steeds krachtiger met die staf in zijn hand.