Jongerencafé Yaxl - Rijk van de maagd.

Het rijk van de Maagd, het rijk van verleiding maar ook van leuke feestjes, of misschien niet in het hele rijk maar toch zeker wel in dit café. Yaxl is speciaal voor jongeren. Gerund door een man van middelbare leeftijd en zijn vrouw. Zijn dochters serveren. Verder wordt er elke avond live-muziek gespeeld en heerst er een gezellige stemming. Hoewel vechten verboden is wordt je er niet al te gauw uit gezet. Er zijn allerlei lekkere drankjes, een bar, tafeltjes en sta-tafels. Verder is het er vaak wel gezellig en ook zeker wel druk.

Regels: Niet vechten en betalen.
Personen: Ongeveer 7

Eric deed de deur open want het was toch fris buiten! Hij deed zijn zwarte jack uit en ging het aan de kapstok. Vele leken naar hem te kijken want je zag niet iedere dag een man met groen haar reikend tot de helft van zijn bovenbenen. Toch leek hij vandaag als behalve op een vrouw, alles behalve op Erica. Hij droeg een zwarte shirt met een jeans eronder, leuke riem en gewoon simpele schoenen. Ja beetje casuel maar het stond hem gewoon goed. Hij besloot eerst een drankje te bestellen en koos voor een plek ergens een beetje in de hoek.

Alain kwam rustig binnen. Hij had net een zwaar gesprek met Cedric gehad, het was hem zwaar gevallen en nu moest hij even alleen zijn. Hij nam plaats aan een tafeltje, de tafel naast hem was bezet door twee dames en de andere tafel door een jongeman met groen haar, hoewel hij er niet op lette. Hij dacht even na over wat hij wilde drinken maar bestelde toen maar gewoon wat water. Zijn vingertoppen trommelden tegen elkaar aan en nadenkend maar ook vooral ongeduldig bleef hij zitten. Cedric had wel gelijk maar hij waas er een beetje klaar mee.

De man keek kort op naar de jongen die plaats nam in de stoel. Hij had grote, blauwe ogen dat je niet vaak zag bij een jongen. Het gaf hem iets onschuldigs. Bestelde de jongen nu serieus water? Hij bracht de glas met whisky naar zijn lippen en goot het in 1 slok achterover voordat hij een nieuwe bestelde. Voor de jongen naast hem bestelde hij een lichtere alcohol drankje. De barman gaf het aan de jongen. "Hij zegt dat het lijkt alsof je het kunt gebruiken"

Alain was kalm blijven zitten. Hij had zijn water gekregen waar hij rustig van dronk. Hij keek even op toen de barman bij hem kwam en hem een alcoholische drank aan bood. Verbaasd nam hij die aan waarna hij naar de jongeman met de groene haren kreeg. Hij vroeg zich af of hij er nou echt zo belabberd uit zag en nam een onzeker slok even. Hij keek naar de man en glimlachte vriendelijk naar hem. "Dank u wel." zei hij kalm en hij keek hem even aan. "Zie ik er werkelijk zo belabberd uit?" vroeg hij hem kalm.

Hij vond het zo grappig dat hij met u werd aangesproken. Dat betekende of dat hij heel oud leek of gewoon een beleefdheidsvorm. De meeste zouden de u-aanspreek norm niet waarderen maar dat gaf Eric een beetje gevoel van macht. Ja, hij werd tenminste met u aangesproken terwijl hij de jongen gewoon je mocht noemen. Althans voor zichzelf al bepaald. "Je ziet er uit alsof je in een situatie hebt gezeten wat niet ten goede is gekomen. Alsof je nu een last draagt op je schouders" Wat de jongen niet wist was dat Eric aura's kon lezen en dit alles vertelde over hoe de jongen zich op dit moment voelde. "Maar belabberd uitzien zou ik niet zeggen" Hij nam nog een slok van zijn eigen drinken.

Kort wierp hij een blik op de grond, de man had zeker gelijk en onzeker keek hij weer even op. "Ja.. U heeft gelijk, dat is ook zeker wel zo ja." zei hij kalm. Hij dacht kort even na over zijn woordkeuze. "Dan scheelt het maar dat ik er nog niet zo slecht uit zie als ik me voel." zei hij met een vriendelijke glimlach en hij nam een slok van het drankje. "Vind u het een probleem als ik plaats neem?" vroeg hij even glimlachend, hij knikte even naar de nog lege stoel die bij de tafel van de man stond. Met een glimlach keek hij naar de man en nam toen nog maar een slok. Hij deed echt zijn best om het probleem weg te duwen uit zijn gedachten.

"Ik heb altijd gelijk" zei die op een simpele toon. Qua emoties betreft omdat hij de aura's kon lezen. Hij bestelde nog een glas want Eric had vanavond de behoefte om eens over de grens te stappen. Dat serieuze eens wat meer opzij zetten. "Misschien is dat wel een pluspunt. Je blijft gewoon fatsoenlijk uitzien in welke stemming je ook bent" Hij nam een slok van zijn drinken en draaide een beetje met zijn glas in zijn hand. "Ja hoor" Eric schonk de jongen een vriendelijke glimlach. "Zullen we proosten? Op een zorgeloze avond." Hij hief zijn glas omhoog en vele in het café deden hetzelfde.

Kort glimlachte de jongeman even om de woorden dat de man altijd gelijk had. Hij knikte even en ging zitten toen hij toestemming kreeg. "Dat is toch zeker wel prettig ja." zei hij glimlachend. Waarna hij mee proostte. "Op een zorgeloze avond." Zei hij knikkend waarna hij er kalm van dronk. "Ik ben trouwens Alain." zei hij vriendelijk en hij dronk door, waarna hij iets sterkers bestelde. Hij dronk wel eens sterk maar meestal niet. Deels omdat hij er niet heel goed tegen kon en deels omdat hij het niet prettig vond als hij zichzelf verloor in dingen. En zeker niet als hij zichzelf verloor in de drank, dat vond hij zo nodig nog erger.

Iedereen zei proost en iedereen proostte voor zichzelf. De ander hoopte op meer geld, een goede ons of meer geluk in diens leven. Tja zo zag je maar weer dat meer mensen hoopte op het beste. Eric bekeek de volgende drank wat de jongen bestelde. "Ben je iemand die zwaar drinkt? Ik zou zeggen aan jou bouw dat je eerder meer van die lichte dranken zou drinken. of althans je voorkeur hebben" De jongen stelde zich voor met de naam Alain. "Eric" Hij knikte even en bestelde nog een drankje. Hij begon al iets te voelen maar er was meer alcohol voor nodig om Eric dronken te krijgen.

Alain schudde zijn hoofd. "Meestal niet hoor." Zei hij rustig. "maar ik heb er nu echt even behoefte aan." Zei hij zuchtend. Hij keek even naar Eric en knikte kort. "Ze hebben ook inderdaad mijn voorkeur.' Zei hij eerlijk. "En aangenaam Eric." Zei hij kalm. Hij keek naar de man die voor hem zat en slikte even. "En u dan? Drinmkt u wel voornamelijk sterke dranken dan?" Vroeg hij vriendelijk en hij keek de man rustig aan. Een vriendelijke glimlach rond zijn lippen.

“Ik kan het mij wel voorstellen. Meestal gaan de meeste mannen aan de drank als een dag niet goed is verlopen. Drank is op dat moment onze beste vriend” Hoe vaak hij mannen niet hier had zien komen, drinken en klagen over hun leven/ de dag of andere zaken. Bij de vraag keek Eric naar zijn glas. “Af en toe… Wanneer ik daar zin in heb en net zoals jou een dag heb met misschien wat tegenslag of slecht nieuws” Of omdat zij eigenlijk vandaag jarig zou zijn. Nu zat hij hier achter de bar te drinken om zijn verdriet proberen te vergeten. De pijn te verlichten. Wat had het leven toch anders kunnen zijn verlopen als Marlene niet was gestorven die avond. Dan waren ze nog samen, gingen ze nu uiteten.

Justin zat op een kruk op het podium. Zijn elektrische gitaar in zijn handen en achter hem nog een drummer en nog wat gitaristen. Ze hadden al veel gespeeld en waren aan een van de laatste nummer toe. De andere nummers waren iets meer up tempo geweest zodat iedereen lekker los kon gaan, maar nu waren ze toe aan een slow nummer.
Justin had het vreselijk warm onder de lampen, maar genoot wel van het optreden. Het zingen, het gitaarspelen, het enthousiaste publiek. Misschien niet een van zijn grootste publieken ooit, maar wel voornamelijk fans, en dat was leuk want dan konden er veel meezingen.
Zijn blonde haren zaten expres nonchalant, hij droeg een spijkerbroek en een zwart shirt. 'Oké, nu een slow nummer, dus als die ene speciale hier is mag je elkaar nu stevig vastpakken!' Zei hij door de microfoon en hij lachte er zachtjes achterna, waarna hij begon te zingen.

---
Hij zingt/speelt Edge of Desire - John Mayer, mocht je daarin geïnteresseerd zijn

Even luisteren!
---

Het meisje opende de deur naar het jongerencafé Yaxl waar veel over werd gesproken onder de jongeren. Er kwamen vaak bandjes, leuke avonden werden georganiseerd en je kon daar drinken voor een gezellige avond. Ze trok haar lange, rode jas uit die zij ophing aan de gezamenlijke kapstok. Daaronder droeg zij een witte, langere jurk door haar zelf gemaakt met een strik net onder haar borsten en een witte haarband die zij met dezelfde stof van haar jurk had bekleed.

Hier heb je beetje een beeld van haar jurk:

Spoiler:

Voor een achttienjarig droeg zij vrij nette kleding alleen ook weer niet te oud bollig. Zij zocht een combinatie van apartheid, leuk en toch een beetje sjiek. Zij wilde niet goedkoop uitzien als de meeste vrouwen in deze tijd die schaamteloos hun huid lieten zien. Haar bruine lokken dansten sierlijk met haar elegante bewegingen om vooraan te gaan zitten. Haar bruine ogen waren gericht naar iedere speler en bleven langer bij een jongen met blonde haren die nonchalant zaten. Het zag er leuk uit en zijn stem klonk vrij uniek. Een rustige melodie, de klanken leken schitterend erbij te passen. Wat hadden sommige mensen toch een talent.

---
heb geluisterd, mooi nummer.

Justin speelde vooral met zijn ogen dicht, dus hij zag het publiek niet, maar soms ving hij toch een glimp op. Hij keek vooral naar de meisjes, of er nog iets leuks tussen zat, maar hij zag niet echt iemand. Wel viel hem op dat er een meisje was dat zich anders gekleed had dan de rest. Minder hoerig. Het was grappig hoe hij van seks en blote meisjes hield, maar dat een meisje dat haar huid bedekt hield er soms nog spannender uitzag.
Toen het nummer was afgelopen speelde hij nog een up-tempo nummer, nam het applaus olim ontvangst waarna hij achter de schermen ging. Snel trok hij andere kleding aan, waarna hij besliste om nog wat te gaan drinken in de zaal. Hij liep naar de bar, ging zitten en bestelde een biertje waarna hij lachend om zich heen keek, naar de dansende menigte.

Keek de man naar haar of had Luna dat nu ingebeeld? Zijn ogen leken haar gevangen te nemen. Ze vond hem mooi. Of het kwam door zijn magische stem die haar leek te hebben betoverd. De vrouw klapte om daarna nog even naar de rest van de artiesten te kijken. De vrouw stond op omdat de stoelen werden geschoven. Er werd plaats gemaakt om te dansen. Luna deed een aantal passen achteruit om te kijken naar de dansende menigte. Zij wilde ook dansen dacht het meisje bij haar zelf. Ze durfde alleen niet dus besloot zij zelf naar de bar te gaan. "Hallo meneer" haar stem klonk melodieus, zacht en nauwelijks hoorbaar door de muziek. "Meneer?" Sprak ze nu wat harder zodat de barman haar nu zag staan. "Een... water." Zij schonk hem een wat onzekere glimlach toe en wachtte op haar glas water. Luna bracht het glas naar haar lippen om er een slok van te nemen voordat zij de café rondkeek. Daar wat verder zag zij de jongen met die geweldige stem staan. Gauw keek zij weg want het was onbeleefd om te staren.

Justin zocht met zijn ogen over de menigte, zijn vrienden moesten hier ook nog ergens zijn maar hij kon ze niet vinden. Die hadden vast al een meisje gescoord. Terwijl hij om zich heen keek zag hij ook het meisje van net staan, in haar schattige jurkje. Toen hij zag dat ze naar hem keek gaf hij lachend een knipoog en nam een slok van zijn bier. Hij vond het grappig dat ze water dronk, waarschijnlijk als een van de enige mensen die ooit naar een club ging 's nachts. Na een paar seconden keek hij weer weg, want hij besloot dat hij wel betere dingen had om zich mee bezig te houden. Toen hij die niet echt kon bedenken besloot hij maar met het meisje te gaan praten, hij dronk zijn bier op en liep naar het meisje toe. 'Hey' zei hij glimlachend.

Haar bruine, grote chocoladekleurige ogen keken naar de dansende mensen die veel plezier leken te hebben. Hoe graag Luna nu wilde dansen maar eigenlijk niet durfde. In het begin moest zij altijd wennen aan mensen maar als het meisje zich eenmaal op haar gemak voelde dan kon je ook echt plezier met haar beleven. Dan ging ze dansen, voerde zij langere gesprekken echter was dit nu niet het geval. Haar ogen waren weer kort op de jongen zijn gezicht gerust die haar blijkbaar had zien kijken. Meteen voelde zij haar wangen warmer worden wat 1 ding betekende. Ze bloosde. Snel nam zij een slok van haar water hopen dat hiermee haar rode wangen zouden wegtrekken. Met een lieve glimlach keek ze gauw weg want zij wilde niet de indruk geven dat zij hem stalkte. Wanneer zij voetstappen haar richting hoorde komen keek de vrouw vanonder haar lange wimpers naar de jongen die nu voor haar stond. "Hallo..." sprak ze met een zoete klank om gauw even met haar tong langs haar onderlip te strelen. Ze wilde geen droge mond hebben en dat kreeg ze vaker als zij zich nerveus voelde. "Mag ik zeggen dat u een prachtige stem heeft?"