Het huis van Sheila in Vario - Rijk van de Maagd

Dit is de plek waar Sheila inmiddels woont. Het is een groot huis, heeft vier slaapkamers en twee badkamers. Een grote woonkamer en iets kleinere keuken. Verder is alles mooi ingericht en heeft het een warme uitstraling. Alles is makkelijk en comfortabel, want dat heeft ze graag in huis. Er is een open haard die niet altijd aan staat, alleen in de avond. Verder is het in een van de buitenwijken van de stad, wel in een van de rijkere wijken. Dus ze heeft er ook een kleine tuin bij die ze goed onderhoudt, wat goed bij haar past vanwege haar kracht.

Personen: Zoveel Sheila er binnen laat
Regels: Luisteren naar Sheila en niets kapot maken.

Sheila stak de sleutel in de deur en opende die rustig. Het rook huiselijk en glimlachend stapte ze naar binnen. Ze had een tas overgenomen. "Nou kom binnen in mijn huisje." Zei ze met een knipoogje en ze liep rustig verder. Kalm zette ze de tas op tafel en rekte zich even uit. Ze liep richting haar kast met glazen. "Wat wil je drinken Vic? Ik heb bijna alles in huis." Zei ze vrolijk. Met een vrolijke en lieve glimlach keek ze naar de jongeman. Ze vond het leuk om zo bij hem te zijn. Gezelliger dan met Daniël.

Vic liep achter Sheila aan naar binnen en zette de tassen neer in de keuken. "Als je alles hebt, mag ik dan om een biertje vragen?" vroeg hij vrolijk en hij leunde tegen het aanrecht. Het voelde weer goed om zo met een meisje om te gaan. Het was niets nieuws en niet lang geleden dat het zo was gegaan voor hem, maar elke keer voelde weer vertrouwd en fijn. En Sheila mocht er wezen ook, iets wat altijd mooi meegenomen was.

Sheila had voor zichzelf een wijn glas gepakt waarna ze voor hem een bierglas pakte. Rustig schonk ze die vol. Ze glimlachte en schonk voor zichzelf wat wijn in. "Alsjeblieft." Zei ze en ze gaf hem het glas. "Proost! Op een gezellige middag." Zei ze glimlachend. Ze keek hem vrolijk aan waarna ze even rond keek. "We kunnen zowel binnen als buiten gaan zitten, de keuze is aan jou. Jij bent de gast." Zei ze glimlachend teen hem. Ze rechtte haar rug even en keek rond. Erna nam ze een slokje van haar wijn.

Vic glimlachte en hief ook zijn glas. "Hmm, met dit weer ben ik voor buiten," zei Vic lachend en hij liep alvast richting achtertuin. Daar zag hij nog net hoe Darsol, weer als zichzelf, over het dak kwam en zich veranderde in een vogelbadje met zes stenen vleugels. Er zaten altijd zes vleugels aan de draak, waar hij ook in veranderde. Vic rolde even met zijn ogen en ging op één van de stoelen zitten.

Sheila volgde hem glimlachend. Ze nam rustig plaats en bekeek het vogelbadje even. "Charmant." Zei ze grinnikend. "Is hij altijd zo'n uitslover?" voegde ze er plagend aan toe en een knipoogje volgde al snel. Sheila nam een rustig slokje en keek Vic aan. Ze vond het gezellig met hem en het voelde fijn om eens goed gezelschap te hebben in plaats van doen alsof ze moest lachen om grapjes en doen alsof ze van hem genoot. Ze sloot haar ogen even kort om te genieten van de zon die op haar gezicht scheen. Haar blonde haren kregen er zelfs een koperen gloed door, dat kreeg je met een rode onderlaag.

"Meestal wel," knikte Vic. Hij kende bijna geen enkele vorm van Darsol met ingetogen kleuren of vormen. Hun favoriete vorm was de gouden kroon met zes vleugels en twee oogvormige, blauwe saffieren die je altijd aan leken te staren. Zo was Vic simpel vermomd en kon hij bijna overal binnenkomen. Handig als hij niet wilde wachten. Maar hij keek nu meer naar Sheila dan naar Darsol en terwijl hij een paar slokjes nam, bedacht hij zich weer dat ze een mooi meisje was.

Rustig bekeek Sheila de draak, haar hoofd een beetje schuin en ze beet op haar onderlip. "Apart." Zei ze nadenkend. Ze liet haar onderlip weer los en keek naar Vic, rustig nam ze een slokje. "Dan zijn jjullie voor elkaar gemaakt.' Zei ze plagend en ze keek hem lachend aan. "Jij kon je ook goed uitsloven met je krachten." Zei ze vrolijk. Ze keek even naar Vic en gleed met een hand door haar haren heen. Die deed ze achter haar oor en ze keek naar de jongen. Sheila vond het gezellig om zo bij hem te zijn.

"Hmm, misschien wel," zei Vic nadenkend. "Maar ik was aan het entertainen, niet aan het uitsloven. Dat is een groot verschil." Hij glimlachte en stak speels zijn tong uit. Daarna nam hij een slok. Er landde een vogeltje op vogelbad-Darsol en omdat het kietelde, fladderde die met één van zijn stenen vleugels, zodat het beestje verschrikt wegvloog.

Sheila bekeek hem en ze moest zacht grinniken. "Nee klopt, maar het is nog steeds meer uitsloven dan ik gedaan heb vandaag." Zei ze lachend. Ze keek Vic aan en glimlachte liefjes naar hem. "Hm.. Maar je mag je bij mij ook zeker ook wel uitsloven bij mij hoor, dat vind ik wel leuk." Zei ze lachend en ze gaf hem een knipoogje waarna ze naar het vogeltje keek dat weg vloog. Ze glimlachte even vrolijk.

"Dat lijkt me eigenlijk helemaal niet zo erg," zei Vic over het uitsloven en hij keek Sheila aan. Darsol merkte op de de aandacht bij hem weggehaald werd en begon met zijn vleugels te klapperen. Vic lette er niet op en nam nog een slok van zijn glas bier. Hij bleef naar Sheila kijken, omdat dat beeld hem steeds niet teleurstelde.

Sheila moest even lachen en keek hem vrolijk aan. "Van mij mag je je best doen." Zei ze liefjes. Ze dronk haar glas leeg en nam kort zijn hand vast. Ze bekeek die even en genoot. "Ik vind je erg leuk gezelschap." Zei ze liefjes en ze keek hem met een glimlachje aan. Haar blonde haren bewogen mee met de wind en haar blauwe ogen keken hem tevreden aan. Zachtjes streelde ze zijn hand en lette al niet meer op Darsol. Ze vond dit leuk zo.

Darsol gaf het maar op en hield zich stil. Vic grinnikte en gaf Sheila een zachte kus en hij kneep haar zachtjes in haar hand. "Dat is mooi, want ik was nog niet van plan weg te gaan," lachte hij. Hij stuurde de laatste slok bier uit zijn glas naar zijn mond en glimlachte vrolijk. Het ging allemaal weer zoals het hoorde te gaan en Vic vond dat prima.

Sheila kuste zachtjes met hem mee en keek hem glimlachend aan. Liefjes bleef ze bij hem zitten. "Dat doet me goed." Zei ze vrolijk. Ze stond even op en keek hem aan. "Lust je wat lekkers?' vroeg ze liefjes. Ze keek hem vrolijk aan en ging met een hand door haar haren heen. Ze was van plan wat nootjes te pakken voor hen. Ze keek even naar hem en glimlachte vrolijk. Rustig stond ze voor hem en keek hem met twinkelende ogen aan.

"Ook dat gaat er altijd wel in," zei Vic lachend. Nootjes, chips en meer van dat soort dingen die je in een schaaltje op tafel zette, je hoorde hem er niet over klagen. Tenzij het te veel werd, want dan hoorde je hem protesteren over het feit dat hij toch wel moest letten op wat hij at. Hij kon zich niet veroorloven om teveel ongezonds te eten, want hij hield zich toch wel bezig met zijn uiterlijk. Anders lukte het hem ook niet om zo met de meiden bezig te kunnen zijn, dacht hij.

Sheila grinnikte zachtjes even. Ze liep rustig naar binnen toe en pakte een schaaltje. Neuriënd zocht ze ergens nog wat nootjes. Die pakte ze en deed ze dan ook rustig in het bakje. Haar blauwe ogen bekeken hem even door de ramen heen, met een glimlachje liep ze weer terug. "Alsjeblieft.' Zei ze vrolijk, ze nam weer plaats en pakte er direct een paar. Veel zou ze er niet van eten, Sheila was meer van het gezonde snoepen. Natuurlijk had ze wel eens zin in iets lekkers maar niet te vaak en zeker niet teveel.