De herberg naast de voet van de woestijn - Niemandsland

Rustig zat ze aan de bar. Haar kleding was donker hoewel haar mantel af was. Ze had een topje aan, dat tot boven haar navel reikte en daaronder een broek. Haar mantel hing over de stoel en ze speelde even met het wijntje dat ze had. Het was inmiddels al haar derde wijntje van de avond. Haar rode haren vielen golvend langs haar rug. Ze keek rustig rond. Haar groene ogen gleden door de herberg terwijl ze met de sleutel van haar kamer speelde. Ze had een glimlachje rond haar rode lippen liggen en ze genoot. Haar wapens waren dan wel zichtbaar maar ze gebruikte ze niet en luisterde enkel naar alle gedachten van de mensen, met name mannen, die er waren. Ze hield ervan om gedachten af te luisteren.

Nadat hij een groot einde te voet had afgelegd was Kian door de duisternis toch gedwongen geweest om de herberg binnen te gaan. Nadat hij om zich heen had gekeken, kwam hij tot de conclusie dat dit geen gezellige gesprekken zou gaan opleveren vandaag. Hij had wel een kamer gehuurd, maar zat voordat hij ging slapen nog even wat te drinken. Zijn gedachten dwaalden door elkaar, maar er was niets waar hij werkelijk over na kon denken. Hij was eigenlijk te moe.. En de drank suste hem alleen maar meer. Hij bracht zijn hand omhoog en zette het glas aan zijn lippen. Zijn strakke kaak stond gehard. Het deed een mens geen goed om zo'n afstand af te leggen langs de rand van de woestijn.

Kort bleef Sheila nog zitten. Tot haar wijn op was. Vermoeid rekte ze zich even uit en schudde haar haren even goed. Ze kwam overeind en in beweging. Ze had al opgemerkt dat dat in deze herberg speciaal was geworden. De meeste mannen bleven redelijk stil zitten. Dus liet ze haar rode haren maar langs haar lichaam vallen en gleed van de kruk af. Ze keek nog eenmaal even rond terwijl ze haar bijna lege glas nog in haar hand had. De jongeman die net binnen was gekomen had een vlaag van herkenning opgeroepen en ze bekeek hem even nu ze niet meer met haar rug naar hem toe zat. Na even denken wist ze het weer, dat was de jongen geweest met wie ze ruzie had gemaakt om een gat in de grond en ze grinnikte kort even bij de gedachte eraan weer. Het was zo'n onzin geweest maar dar had ze wel heerlijk gevonfden

De mensen bewogen onrustig toen de vrouw met de lange rode haren haar rug rechtte. Vooral mannen moesten even slikken. Zo'n vrouw als zij kwam hier niet vaak en voor de meesten was het dan ook min of meer een verplichting om af en toe naar haar te kijken. Dit trok Kians aandacht. Hij keek opzij, volgde de blikken van de menigte en zag zo ook de roodharige vrouw. Ze was slank gebouwd, had ronde vormen, maar verder zag Kian eigenlijk niets bijzonders. Hij wendde zich weer af. Na enkele seconden begon het echter te dagen. Op dat moment had hij niet echt goed gekeken naar hoe de vrouw eruit zag, maar dat rode haar vergeet je niet snel.. Hij was al een keer met haar in een ruzie verwikkeld geweest. Met een strakke beweging keek hij weer opzij. De beweging deed vermoeden dat hij niet helemaal menselijk was.

Na enkele uren gezeten te hebben was ze er wel aan gewend dat sommigen naar haar keken. Rustig dronk ze haar glas toen leeg en eenmaal haar blik die van de jongeman ving waarmee ze de ruzie mee had gehad glimlachte ze even naar hem. Na een korte twijfel liep ze toch wat op hem af, soms keken haar ogen lonkend naar anderen maar uiteindelijk eindigden deze toch weer bij hem. "Jou had ik niet verwacht zo snel alweer te zien." Zei ze, haar stem klonk vriendelijker deze keer. Ze had dan ook al aardig wat alcohol op en was in een veel beter humeur dan dat ze op die dag was geweest. Rustig bleef ze bij hem staan en glimlachte even naar hem. (Ik weet niet of hij aan een tafel zit, zo wel dan hoort dit erbij) Ze leunde met haar hand even op de rugleuning van de stoel en keek naar hem, afwachtend of ze misschien wel toestemming kreeg om te gaan zitten en als gezelschap te dienen.

Kian had net twee slokken alcohol naar binnen laten kolken toen hij haar stem naast zich hoorde. Hij zou het bijna niet herkennen zonder de woede die er de vorige keer in gelegen had. Hij had haar waarschijnlijk meer horen schreeuwen dan spreken. Toch was de stem onmiskenbaar die van haar en hij keek opzij. Er lag een hooghartige blik in zijn ogen maar toch klonk zijn stem charmant toen hij antwoordde dat hij dat eerlijk gezegd ook niet gehoopt had. Daarna trok een aantrekkelijke grijns over zijn gezicht. Het leek hem niet ouder of jonger te maken, maar anders. Vrolijker dan dat normale woeste. In zijn ogen lag het vermogen om iemand te betoveren en om zijn vingers te winden en hij keek haar helder aan, waarna hij knikte. Als teken dat hij het niet erg vond om haar als gezelschap te hebben.

Met een glimlachje bekeek ze hem. Ze negeerde zijn hooghartige blik en een kleine grijns speelde rond haar lippen. Rustig schoof ze de stoel naar achteren en nam plaats na haar allerlaatste wijntje besteld te hebben. Met een glimlachje bekeek ze hem en deed een lokje van haar rode haren achter haar oren. Ze dacht kort na over haar woorden. "Ach ja.. Ik kan er niets aan veranderen dat we hier beiden zijn, dus misschien kunnen we er dan maar het beste van maken. Ik heb geen zin om nu te gaan schreeuwen naar je als ik eerlijk ben." Zei ze met een glimlachje waarna ze een slokje van het rode goedje in haar glas nam. Ze keek hem met een mysterieuze blik aan en glimlachte vriendelijk naar hem. Ze leek in niets op de schreeuwende en geïrriteerde vrouw van voorheen, met wie hij kennis had mogen maken.

Kian wenkte even naar de barman en een drankje werd voor hem neergezet, na even een blik op haar glas geworpen te hebben bestelde hij ook een nieuw wijntje voor haar. Een zacht gegrinnik ontsnapte aan zijn keel. 'Mooi, ik denk dat het een stuk gezelliger zal zijn als je niet naar me schreeuwt.' Hij schoof haar drankje naar haar toe en keek een tikje brutaal naar haar gezicht. Hij voelde aan zijn stoppels, hij had zich niet geschoren vanmorgen, maar aangezien hij wist dat vrouwen meestal wel gecharmeerd werden door de nonchalante look, vond hij het niet erg. Haar mysterieuze blik maakte dat hij na begon te denken.. Waarom bevond deze vrouw zich ooit in deze herberg?

Met een glimlachje bekeek ze hem. Dankbaar nam ze het glas aan. "Oh ja, daar ben ik van overtuigt." Zei ze met een glimlachje en ze keek naar hem. "Dankje." Zei ze nog, terwijl ze haar glas hief. "Op een gezellige avond." Waarna ze er een slokje van nam en daarna rustig haar tijd nam om hem te bekijken, haar hoofd steunde op haar hand waar langs wat plukjes van haar rode haren vielen. "Verbazingwekkend hoeveel jij over vrouwen lijkt te weten." Zei ze brutaal, ze schaamde zich er niet voor dat ze in zijn hoofd zat mee te luisteren. "En ik bevind me hier omdat ik liever niet buiten slaap, want waarom zou ik buiten gaan slapen als dichtbij genoeg een herberg is." Zei ze glimlachend. "Waar ik kan drinken, kan slapen en me redelijk kan vermaken." Zei ze glimlachend en ze ging weer wat naar achteren zitten met haar wijnglas in haar hand.

Kian knikte even en volgde haar voorbeeld door zijn glas te heffen voordat hij een slok nam. Verbaasd keek hij opzij, waar had ze het over? Hij wilden zijn mond openen om het te vragen, maar snel klapte hij zijn kaken op elkaar toen het besef tot hem kwam. Wat langzamer dan normaal. 'Beter blijf je niet rondgraven in mijn hoofd.' Zei hij waarschuwend, maar de dreiging was niet zo hard als toen hij zo kwaad was geweest. Hij hield zijn hoofd een beetje schuin en keek haar met twinkelende ogen aan. Hij ging verder niet in op haar uitleg, het zou wel zo zijn en verder was daar niet zoveel op aan te merken. Hij voelde jaloerse blikken van mannen in zijn rug prikken.

Rose kon het niet laten om even te grinniken en bekeek hem. Ondeugd twinkelde in haar ogen. "Oh maar ik graaf niet, ik luister mee.' Zei ze lachend. Maar ze ging wel gehoorzaam uit zijn hoofd. 'En nu ben ik gestopt met meeluisteren." Zei ze vriendelijk. Ze keek hem glimlachend aan en dronk van haar wijn. "Zo.. Jij wilt hun gedachten niet eens horen.' Zei ze grinnikend. Ze keek even naar de andere mannen en glimlachte daarna weer vrolijk naar Kian. "Maar ik heb me de vorige keek niet goed voor kunnen stellen. Ik ben Rose, aangenaam." Zei ze met een glimlachje en ze keek hem liefjes aan.

'Hoe zou jij het vinden als iedereen zomaar kon horen wat jij dacht?' Vroeg Kian met enige scherpte in zijn stem. Hij wilde de vrijheid in zijn hoofd houden. Dat was de plek waar je altijd alleen moest kunnen zijn. Hij volgde haar blik en keek om zich heen naar de mannen. Hij kon wel raden in welke richting hun gedachten moesten gaan. Hij was tenslotte ook een man en daarnaast had hij de steelse blikken die op de roodharige vrouw geworpen wel gezien. 'Ik geloof je graag.' Zei hij met een speelse grijns. Alle mannen waren ook eigenlijk hetzelfde. Afgeleid krapte hij weer even aan zijn stoppels, waarna hij een slok nam. 'Kian.' Stelde hij zichzelf kort voor. Waarna hij zijn blik weer op de vrouw richtte.

"Dat kunnen sommigen ook, maar ik begrijp het hoor, ik ben al uit je hoofd hoor. Wees niet bang." Zei ze, een glimlachje speelde rond haar lippen. Waarna ze even zuchtte. "Pff, echt heel erg irritant soms. Mannen he." Mompelde ze met een ondeugende grijns rond haar lippen. Ze nam een slokje en draaide even met haar glas. 'Aangenaam Kian, leuk je opnieuw te ontmoeten" Zei ze glimlachend. Ze liet even een hand door haar rode haren glijden, een tik van haar en bekeek hem even. "Maar even terug komend op die stoppels van je, aangezien ik dat toch al meegekregen had, niet elke vrouw vindt dat prettig hoor. Pf, dat kriebelt alleen maar als je elkaar dan zoent.." Zei ze, niet elke vrouw sloeg in dit geval ook wel wat op haarzelf

Kian glimlachte kort en nam nog een slok. 'Ja, ik begrijp je. Daarom hou ik het ook bij vrouwen.' Voegde hij aan haar opmerking toe. 'Juich maar niet te snel.' Hij keek haar met licht spottende ogen aan en nam nog een slok van zijn drankje. De houding van de vrouw beviel hem wel. Ze was zelfverzekerd en leek precies te zeggen wat ze dacht. Hij luisterde even naar haar terwijl hij naar de flessen op de bar staarde. Een wazige glimlach verscheen opnieuw toen hij op haar woorden reageerde: 'Ik hoor het al, er wordt niet gezoend vanavond.' Hij draaide zich met een strakke beweging om. Hij leek eerder een leeuw dan mens op deze manier.

Kort moest Shela even grinniken om zijn opmerking. "Oh nee, ik zal niet juichen om je hoor. Je zou vereerd moge zijn." Voegde ze er grijnzend aan toe. Ze nam een slok van haar wijn en moest kort lachen. "Oh.. Stelt dat je teleur? Ik wil ook wel een uitzondering voor je maken hoor." Zei ze lachend. "Ik bedoel, het zoent dan wel niet lekker maar op andere plekken." Voegde ze er plagend aan toe. Ze keek even naar hem met een ondeugende blik in haar ogen waarna ze grijnzend even weg keek. Ze gleed met een hand door haar haren heen en keek naar Kian. Ze vond het best leuk hoe direct hij was, dat beviel haar wel.

'Ik zal dan ook niet te vroeg juichen.' Antwoordde hij raadselachtig. Hij draaide zich naar haar toe en zette zijn elleboog op tafel, zodat hij zijn hoofd op zijn hand kon laten leunen. 'Moet ik me nu alweer vereerd voelen?' Vroeg hij met een zachte lach. Hij had er geen idee van hoe deze avond zou aflopen, maar op dit moment vermaakte hij zich nog. De slaperigheid leek uit zijn ledematen wegeebt te zijn. Hij keek levendiger uit zijn ogen dan hij de hele dag gedaan had. Hij nam nog een slok van zijn drankje en keek weer even naar haar rode haar. Het leek hem verschrikkelijk dat mensen de hele tijd op hem letten, het zou je bewegingsvrijheid erg in de weg zitten als je altijd in de gaten werd gehouden. Dan was hij nog blij dat hij niet opviel. Hij wist zelf echter niet wat voor indruk hij werkelijk bij mensen achter liet..

Met een glimlachje keek ze naar hem. Ze grijnsde even ondeugend en keek hem genietend aan. "Ja. Je mag je alweer vereerd voelen, zeker als het blijkt dat ik je uiteindelijk toch zoen." Zei ze lachend. Ze keek hem genietend aan. Ze keek hem aan en dronk van haar wijn. "Vooel je je niet vereerd dan?"Vroeg ze glimlachend. Ze grinnikte even en keek hem genietend aan. "Ach arme jongen, ga je niet te vroeg juichen?"Vroeg ze hem plagend. Ze keek hem genietend aan en gleed met een hand door haar haren heen en bekeek hem. Ja, hij had zeker wel een aantrekkelijk uiterlijk maar daar ging het niet om, als hij weer zo woedend zou zijn dan had ze er geen behoefte aan om met hem het bed te delen. Ze keek hem met een glimlachje aan en genoot.

'Want dat doe je normaal nooit bij mannen?' Hij grijnsde even. Hij kon moeilijk geloven dat ze nooit inging op de aandacht die ze kreeg, ze leek juist op te leven van de aandacht die mannen haar boden. Of misschien was ze het gewend en had ze er eerder een afkeer van gekregen. Maar nee, dat kon bijna niet, gezien de manier waarop ze zich gedroeg. 'Ik voel me zeker vereerd.' Antwoordde hij lachend. Hij meende het niet werkelijk, al zou hij het eigenlijk wel moeten zijn. De mannen om hen heen spitsten de oren, klaar om elke kans aan te grijpen om de blonde man aan de kant te schuiven en zijn plaats in te nemen. Ze schoven van alle kanten steeds dichter naar de vrouw toe, wetend dat ze kon nemen wie ze wilde. Ook de jongeman, als ze maar een beetje haar best deed.. Zijn trots streelde en zorgde dat hij zich gewild voelde. Hij keek haar met heldere ogen aan en had niet helemaal meer door wat er om zich heen afspeelde.

Kort giechelde ze even. Ze keek naar hem en knikte kort. "Hm.. Soms doe ikd at maar bij mannen, soms ook bij vrouwen."Zei ze plagend. Waarna ze naar hem toe boog en hem aan keek. "En wat doe jij dan allemaal bij vrouwen?"Vroeg ze, een ondeugende blik lag in haar ogen en ze bekeek hem genietend. Waarna ze kort even om zich heen keek, naar de andere mannen en ze keek ze soms verleidelijk aan waarna ze naar weer naar Kian keek. Ze glimlachte. "Gelukkig maar, dat zou ook beloond mogen worden hoor." Zei ze lachend. Ze boog even voorover en gaf plagend een kusje op zijn wang, waarbij ze de stoppeltjes voelde. Ze stond over de tafel gebogen en tikte zacht tegen zijn wang aan. "Leuk joch." Fluisterde ze plagend

'Als je goed je best doet, kom je daar misschien nog wel achter.' Antwoordde hij met de gewoonlijke lichte spot in zijn stem. Hij zond haar een knipoog en bestelde nog een nieuw drankje. 'Jij ook nog eentje?' Vroeg hij terwijl hij de zijne al aannam en een slok door zijn keel goot. Eigenlijk zou hij niet zo lang wakker moeten blijven.. Hij moest er de volgende dag al weer vroeg uit.. Lopend ging het reizen helaas veel langzamer. Hij was was nog bij het vroege opstaan met zijn gedachten toen hij haar zachte lippen over zijn wang voelde glijden en hij draaide zijn hoofd om, waarna hij haar aan keek. 'Hmm, al beter dat ik in ieder geval al een "leuk" joch ben geworden, terwijl ik misschien wel tien jaar ouder ben dan jij.' Hij lachte zachtjes en streelde met de wijsvinger van zijn linkerhand even onder haar kin. Ongemerkt zaten ze plotseling steeds dichter bij elkaar, maar het deerde de man niet als hij eerlijk was.

Ze grinnikte even en keek naar hem. "Is er ook iets waardoor jij anders bent dan alle andere mannen dan?" Vroeg ze hem zacht en ze keek hem aan. Waarna ze even knikte. "Ja lekker." Waarna ze toen toch voorover gebogen zat. Ze grinnikte zachtjes en voelde zijn vinger onder haar kin en met een uitdagende blik keek ze hem aan. "Ik weet zeker dat jij minder dan tien jaar met mij verschilt. Ik ben geen twaalf meer." Ze keek even genietend in zijn ogen. Het was ook wel te zien aan haar lichaam dat ze een volwassen vrouw was. Met een glimlach bekeek ze hem en hapte toen plagend in zijn vinger, waarna ze hem zacht wat losser liet. Ze deed even een lokje van haar rode haren achter haar oor en glimlachte. Ze voelde sommige blikken op zich, maar ze besteedde er geen aandacht aan. Die aandacht lag al, overduidelijk genoeg, bij Kian. En terwijl de anderen aan het wachten waren tot die jongen een fatale fout zou maken genoot Sheila enkel van zijn aanwezigheid.

Kian zweeg even en deed alsof hij na moest denken. 'Uiteindelijk zijn alle mannen hetzelfde toch?' Mompelde hij plagend, de tekst overnemend die de vrouwen hem zo vaak nageschreeuwd hadden. Hij trok zijn hand weer terug en zette zijn elleboog weer op de tafel terwijl hij haar aankeek. Ondertussen begonnen de gretige blikken van de mannen hem te vervelen. Hij keek even om zich heen, waarna de mannen zich meteen even terug trokken. Ze deden alsof ze geen enkele aandacht hadden voor de twee, om zich weer om te keren als Kian dat ook deed. Een zachte grom ontsnapte aan zijn keek, maar hij richtte zich maar weer op het meisje. 'Oke, misschien geen tien jaar. 7?' Hij lachte enigszins spottend, maar hij knipoogde om te laten zien dat het een grapje was.

Ze grijnsde even en nam rustig weer plaats in haar eerdere houding. "Dat ben ik niet met je eens. Zeker zijn ze allemaal niet hetzelfde in bed." Zei ze grinnikend. Ze nam haar nieuwe wijntje beet en nam er een slokje van. Gelukkig werd ze van wijn niet zo snel dronken, anders had ze nu al redelijk aangeschoten bij hem gezeten. "Och.. Arme ik, probeerde ik nu net een ouwe man te versieren dan?" Zei ze zuchtend voor zich uit. "In dat geval." Zei ze grinnikend en ze keek even rond of er ook maar iets beters rond liep. Maar ze moest concluderen dat dat niet zo was. Maar ze keek hem alsnog met een ondeugende glimlach aan. Ja.. Wat ze zei was niet gelogen. Op een bepaalde manier probeerde ze hem zeker te versieren, ze wist alleen nog niet wat ze ermee wilde. Ach ja, dat zou ze straks wel zien.

'Jij zal het wel weten.' Antwoordde hij met een lachje, zijn blik afwendend. Hij nam nog een slok van het drankje dat voor hem stond. Hij was blij te zeggen dat hij niet wist hoe andere mannen zich in bed gedroegen.. Hij rilde even bij het idee en nam snel nog een slok. 'Ik weet niet wie je aan het versieren bent..' Mompelde hij, hij viel even stil doordat hij tussendoor moest glimlachen. 'Maar ik ben 23.' Haar blik die langs de omgeving gleed, was niet onopgemerkt gebleven. Niet door Kian, maar ook niet door de mannen die om hen heen zaten. Ze was ook werkelijk de enige vrouw die zich in het gezelschap bevond. Als het gekund had, hadden de mannen hun handen opgestoken om te laten zien dat zij zeker wel het slachtoffer van de vrouw wilden zijn. Maar het bleef bij begerige blikken.