Het stadhuis van Katura - Het rijk van de Ram

''Daarom. Ik heb soms van die dagen waarop ik me afvraag waarom ik hier nog ben, voor wie ik hier nog ben. Misschien is deze wereld wel de hel van een andere wereld. Het zou me in ieder geval niets verbazen, weet je.'' Dani's woorden bleven als een zachte fluistering in de lucht hangen, nauwelijks hoorbaar. Ze vond het niet leuk om zich zo kwetsbaar op te stellen aangezien ze niet als een zwakke persoon wilde worden gezien. ''Kan je me een ding beloven?'' Ze wachtte niet op een antwoord. Ze zou het hoe dan ook wel gezegd hebben. ''Beloof me dat je altijd door zult gaan met leven, wat er ook mag gebeuren. Je zult er spijt van krijgen als je het niet doet.'' Ze sloot haar ogen in een poging om haar verdriet te verbergen.

"Die dagen herken ik, maar je moet er gewoon doorheen. Geloof me. Dat is het beste Dani." Zei ze liefjes. Ze keek naar de jonge vrouw. Glimlachend keek ze haar even aan waarna ze nadacht over de belofte. "Ik beloof het je. Bovendien, als ik toch gevangen genomen wordt en gedwongen moet trouwen wil ik blijven leven voor mijn kinderen. Een vrouw zou alles moeten haten behalve haar kinderen." Fluisterde ze. Waarna ze Dani even bij zich nam en knuffelde. "Ik beloof het je echt Dani. Ik zal mijn uiterste best doen als ij dat ook doet."

''Waarom moet je eigenlijk trouwen? Wat is het punt van een huwelijk forceren als er geen echte liefde erbij komt kijken,'' citeerde ze. Het was een van Dani's favorieten uitspraken uit een boek, waarvan ze de naam helaas vergeten was. ''Ik hoop dat alles uiteindelijk op zijn plek gaat vallen. Hoe dan ook ik ken wel een gezellig huisje, niet ver hiervandaan in een redelijk rustige omgeving. Het behoort tot een vriendin, of iets wat in de buurt ervan komt en ze zei dat ik altijd welkom was. Ze is meestal weg voor haar werk, dus ik denk dat twee loges geen probleem zouden zijn voor haar. Wat denk jij ervan of wil je niet mee?''

"Het is al eeuwen een familietraditie. Mijn moeder is eveneens aan mijn vader uitegehuwelijkt." Zei ze kalm. Ze keek even naar Dani en haalde haar schouders toen op. "Ik hoop het ook echt ja." Zei ze glimlachend, waarna ze knikte. "Oh ja, dat lijkt me heerlijk! Een echt dak boven mijn hoofd." Zei ze met een knipoogje. Ze keek Dani even aan. "Ja, laten we daar maar heen gaan. Leidt jij de weg? Ik denk namelijk dat jij die beter kent dan dat ik die ken." Zei ze glimlachend.

''Hmm... soms moeten tradities doorbroken worden. Maar weet je al aan wie je uitgehuwelijkt wordt? Als je er niet over wilt praten moet je het maar zeggen.'' Dani had eerlijk gezegd geen idee dat er nog mensen waren die uitgehuwelijkt werden. Uiteraard werden de meeste verhalen daarover verzwegen. ''Ik hoop dat we deze keer niet verdwalen,'' zuchtte ze. ''Anders weet Tessriël de weg wel.''

----
Zullen we overstappen op een andere plek en een tijdsprong aanmaken?

Naar waar en ja is goed? c:

"Ja, aan wie weet ik al. En ik heb er geen moeite mee hoor. Het is een simpeler onderwerk dan het lijkt." Zei ze glimlachend, hoewel het wel een zwakke glimlach was. Rustig keek de rvouw Dani aan en knikte toen. "Vast niet." Zei ze glimlachend waarna ze op Dain klom en Dani aan keek. "Laten we lekker gaan dan maar. " Zei ze vrolijk.

Ik heb even iets aangemaakt
https://kyon-rpg.actieforum.com/t339-het-huisje-net-buiten-legolas-het-rijk-van-de-ram#6075