Zwarte kraampjes-Het rijk van de Stier

Op een normale kraampje kan je van alles en nog wat halen...Maar op de zwarte kraampjes, daar kun je van die hele leuke illegale spulletjes halen. je moet daar wel oppassen voor de dieven, maar er lopen ook mensen rond die je alles wijs kunnen maken en stomme spulen verkopen voor heel veel geld. De kraampjes staan in een donker steegje! Dus let wel op wat je koopt. En als je een paar bepaalde mensen kent kun je ook aan gevaarlijke wapens komen of verslavings middelen etc.

Personen: Maakt niet uit

Dani was op een zoek naar een zwaard. Natuurlijk was haar dolk prima, maar een zwaard kan ook wel eens van pas komen. Eigenlijk was ze ook wel benieuwd naar de zeldzame spullen die hier te koop zouden moeten zijn, misschien kon ze er wat van kopen. En wat connecties hier en daar maken is ook altijd handig.
Plotseling viel haar oog op een roodharig meisje. Ze leek zich hier wel thuis te voelen, zij kan vast meer over deze plek vertellen. Heel even twijfelde Dani of ze wel op haar af moest stappen. Misschien was het niet zo verstandig. Voordat ze het wist liep ze al naar het meisje toe. 'Weet jij toevallig waar ze wapens verkopen?'

Miranda liep rustig door de steegje en door de kraampjes. Het was hier altijd fijn om te komen, het leek als of ze even zich zelf kon zijn. Mira liep naar de kraampje met wapens en bekeek de pijlen goed, ze wou perfecte pijlen hebben, een paar van haar oude waren gebroken of begonnen te roesten...Eigenlijk zou het beter zijn als ze stalen punten had, want eigenlijk verder, een rechte stok en wat veren, kon ze best zelf halen. Maar die stalen punten waren belangerijk! Miranda was diep ingedachten verzonken terwijl ze langs andere kraampjes verder liep, bij wie zou ze het beste een paar ijzere punten kunnen halen? Toen iemand vroeg, rukte diegene haar uit haar gedachten: 'Weet jij toevallig waar ze wapens verkopen?' Miranda keek verward naar het meisje en zette gauw een glimlach op 'Ik help je wel, ik moet toch weer terug.' Zei ze grijnzend en wenkte dat ze haar moest volgen.

Dani twijfelde deze keer niet. Het meisje zag er betrouwbaar uit. Terwijl Dani achter haar aanliep bestudeerde ze haar. Zo te zien is zij behoorlijk lenig en flexibel. Ze wist haar naam eigenlijk niet eens. 'Hoe heet je?' vroeg ze. Dani gokte op Layla, die naam paste wel bij haar vond zij.

Het meisje liep achter haar aan, eigenlijk was ze te betrouwbaar voor deze kraampjes. Toen Mira hoorde hoe het meisje iets vroeg en ging wat langzamer lopen. 'Hoe heet je?' vroeg het meisje en Mira glimlachte 'Je vertrouwd veel te makkelijk iemand, straks was ik nog wel een schurk of een moordenaar.' Zei Mira plagend en keek naar even naar voren 'Miranda, en die van jou?' zei Mira nadat ze snel de kraampjes langs keek, toen ze zag dat ze bij de wapen kraampje kwamen stopte 'We zijn er!' Zei ze met een grijns en liep meteen naar de stukjes waar de peilen lagen.

Dani was eigenlijk niet verrast dat Mira zo speels was. Heel even twijfelde ze of ze Daan of Dani moest zeggen. 'Daan,' zei ze uiteindelijk. Het zou Mira vast niks uitmaken dat zij haarzelf Daan noemde.
Dani liep naar de zwaarden toe. Welke zou ze nemen? Een groot zwaard leek haar wel handig, maar dat moet ze dan ook heel de dag meesjouwen. Toen ze zag dat Mira bij de pijlen stond liep ze er ook naar toe. Misschien was het niet zo'n slecht idee om met pijl en boog om te leren gaan. 'Kan jij eigenlijk goed omgaan met pijl en boog?' Het was een simpele vraag dus die durfde ze wel te stellen.

'Daan,' zei het meisje uiteindelijk en Mira keek haar even met opgetrokken wenkbrauwen aan maar haalde toen haar schouders op en keek weer naar de pijlen, het meisje was bij de zwaarden blijven staan. 'Kan jij eigenlijk goed omgaan met pijl en boog?' Miranda haalde haar schouders lichtjes op 'Een beetje, ik raak niet altijd, maar voor het jagen bak ik er wel een beetje van.' Zei ze kalm en balanceerde het puntje van de pijl op haar vinger en een grijns was op haar gezicht te zien.

'Ik kan goed overweg met een dolk, dus als jij mij nou een paar lessen pijl en boog geeft dan geef ik jou een paar lessen hoe ga je met een dolk overweg,' antwoordde Dani. Ze had wel zin in wat training en gezelschap. Ze had gemerkt dat het reizen haar wat vrijer had gemaakt. Ze zou hier immers toch niet blijven. Als het uit de hand zou lopen kon ze weer snel verdwijnen.

'Ik kan goed overweg met een dolk, dus als jij mij nou een paar lessen pijl en boog geeft dan geef ik jou een paar lessen hoe ga je met een dolk overweg,' antwoordde Daan, Mira dacht na over die voorstel en knitke 'hoewel ik een dolk voor snijden gebruikt lijkt het mij ook fijn om het gewoon te leren gebruiken als wapen.' Zei ze grijnzend en pakte een paar pijlen die ze had uitgekozen en gaf het geld aan de verkoper. Mira keek naar Daan 'ik weet wel een goed plekje, mar heb je wel een boog?' vroeg ze rustig en keek het meisje vragend aan.

Dani bloosde. Uiteindelijk pakte ze een gestroomlijnde boog en een paar simpele pijlen en betaalde. 'Nu dus wel.' Het waren prima wapens, maar niet zo moeilijk om te maken. Misschien kon ze er zelf een paar maken nadat ze ze flink bestudeerd heeft. 'Waar is dat plekje van jou dan?' vroeg ze nu gehaast. Ze voelde de adrenaline al door haar lichaam heen stromen.

Mira zag hoe het meisje bloosde en grinnikte er om, het zag er best schattig uit met haar witte haar er bij, bij haar leek het net als of ze een vuurtore dan leek, en zeker met haar wilde krullen die overal heen springen waar ze maar naar toe willen, nee blozen was echt niks voor haar. Toen ze zag hoe Daan een mooi boog pakte en wat simpele pijlen en er voor betaalde grijnsde Mira. 'Nu dus wel.' Mira knikte 'ik zie het.' Zei ze grijnzend en keek naar de andere kraampjes, en proeberde sne lte bedenken of ze iets anders nodig had. 'Waar is dat plekje van jou dan?' Mira keek weer naar Daan 'Volg me maar, maar we moeten wel een stukje lopen!' Waarschuwde Miranda terwijl ze tussen de menigte verdween, door dat ze klein en lenig was kon ze gemakkelijk langs de mensen glippen zonder dat ze het merkte.

Dani knipperde en het volgende moment was Mira al verdwenen. Maar aangezien de straat tot nu toe alleen maar rechtdoor ging was het niet zo moeilijk voor haar om te bepalen welke kand Mira op ging. Ondertussen wierp Dani nog een laatste blik op de straat. Misschien zou ze nog terugkomen voor wat kostbaardere spullen.

Eindelijk! Het leek wel eeuwen te duren maar ze was er uit! Mirinda was uit de vreselijk drukke straat en ze had geluk want ze was niet beroofd! Nou, nou dat mag wel in de krant! Mira bleef aan het begin van de straat wachten tot Daan zou opduiken, straks zouden ze naar een bos gaan niet ver hier vandaan waar Balthasar lag te rusten, daar zouden ze elkaar les kunnen geven en Mira moest dan ook nog is wat vangen voor zichzelf, want ze zou vandaag toch echt moeten eten! Ze kon gister dan wel haar avond eten overslaan maar nog een dag zonder goed eten zou ze het niet uitkunnen, of tenminste haar buik niet.

Ver weg hoorde ze Mira's gedachtes. Rustig liep zij die richting op, onderweg keken een paar mensen haar wantrouwig aan. Zij konden toch niet weten dat zij van het dertiende rijk was? In een stevig tempo liep zij door. Ze wilde dat ze al bij de plek waren en gelijk konden beginnen met trainen. Uiteindelijk zag ze Mira en maakte een verontschuldigend gebaar. 'We zouden ook op mijn draak naar jouw plek kunnen gaan, dat is veel sneller,' stelde zij voor.

Gelukkig! Eindelijk zag ze Daan's kop verschijnen en Mira was meteen wakker. 'We zouden ook op mijn draak naar jouw plek kunnen gaan, dat is veel sneller,' stelde Daan voor en Mira knikte 'Dat zou kunnen ja, je mocht ook wel wat eerder gezegd hebben dat je er 1 in de buurt hebt, dan was mijn hoofd met andere dingen bezig geweest!' Zei ze grijnzend, tja net zat ze helemaal te bedenken over hoe ze het snelste bij de bos konden aankomen.

'Sorry, ik kwam er pas net op. Ik roep haar even.' 'Tessriël, kom.' Dani prefereerde rechtstreeks praten, maar af en toe was het ook wel handig om zonder woorden te kunnen communiceren. Blijkbaar was ze al in de buurt, want vrij snel kwam Tessriël tevoorschijn. Dani gebaarde Mira dat ze voorop mocht zitten. Tessriël hield zich rustig en keek haar uitnodigend aan.

'Sorry, ik kwam er pas net op. Ik roep haar even.' Mira grijnsde en zag al gauw ene mooi draak aanvliegen, een pracht van het beest hoewel Balthasar veel fluffiger en leuker was, niemand zou hem kunnen over meesteren. Mira zag hoe Daan gebaarde dat ze voorin mocht zitten en Mira liep eerst voorzichtig, kijkend naar de draak, of ze wel mocht maar toen ze uitnodigende ogen zag liep ze er kalm op af en ging er gemakkelijk op zitten. Dit zat zo anders, niet zo lekker zacht als bij Balthie die zo heerlijk zacht was door zijn haar die hij er boven op had groeien.

Dani hoorde Mira iets denken over haar draak. Ze zei er niets over, maar sloeg die informatie op voor later. Dani ging achterop zitten en gaf Tessriël een zetje. Langzaam kwamen ze in beweging. Toen bedacht Dani zich dat Tessriël vast wel honger zou hebben en haalde een appel uit haar tas. 'Sorry, ik heb geen melk vandaag,' zei ze en ze gooide de appel de lucht in. Tessriël ving hem behendig op.

Toen Daan achter haar kwam zitten ontspande Mira zich wat meer en haar draak kwam langzaam in beweging. 'Sorry, ik heb geen melk vandaag,' zei Daan en ze gooide een appel naar haar draak die het behendig opving. Het was wennen om aan andere bewegingen aan te passen nadat ze Balthasar gewend was. 'Wat is het eigenlijk voor soort draak, ik kom neit vaak mensen tegen met een draak.' Vroeg Mira aan Daan achter zich en bleef de landschap ondertussen goed in de gaten houden, waar ze moesten afslaan zei ze ook meteen. En al gauw kwamen de bomen in zicht.

'Tessriël is een Water Vapor, letterlijk vertaald is zij dus een luchtdamp draak. Wat voor soort is jouw draak eigenlijk?' Dani dacht aan alle andere draken die zij had gezien. Het waren er niet zo veel, maar de draken die zij had gezien hadden wel wat fascinerends. Ze bedacht zich opeens dat ze wel zin had in een snelle duik naar beneden. 'Je vindt het toch niet erg als we de snelheid wat opvoeren?' Het was niet bedoeld als een vraag, maar toch liet ze een stilte vallen.

'Tessriël is een Water Vapor, letterlijk vertaald is zij dus een luchtdamp draak. Wat voor soort is jouw draak eigenlijk?' vroeg Daan en Miranda haalde haar schouders op 'je ziet hem zo wel, het is een oude bergrivier water draak, zijn soort leefde vroeger vooral in de bergen, beter gezegd in de tunnels.' Zei Mira heel rustig. 'Je vindt het toch niet erg als we de snelheid wat opvoeren?' Mira grijnsde 'Nee hoor.' Zei ze kalm en voelde hoe ze een duik naar beneden namen, ze waren er toch bijna. En snelheid was ook wel leuk..

'Hmm, dat klinkt interessant, ik wil hem of haar wel ontmoeten.'
Dani richtte haar aandacht weer op Tessriël. Ze had het idee dat Tessriël ook wel zin had in wat actie. 'Je weet wat je moet doen, wij hebben dit al vaak geoefend,' fluisterde zij zacht. Dani dacht terug aan haar eerste keer oefenen om de looping te maken en grinnikte. Tessriël stemde ermee in en begon wat sneller te vliegen. Ook al wist zij wanneer Tessriël de looping zou maken, toch hield zij haar adem even in.
Langzamerhand begon Tessriël de daling in te zetten. Uiteindelijk raakten haar poten de grond.

'Hmm, dat klinkt interessant, ik wil hem of haar wel ontmoeten.' Miranda grinnikte, ze vroeg zich af of Balthasar zelf wel zin in zou hebben, hij held niet van bezoekers en zeker niet van mensen of draken die hem irriteerde. Dit was anders, het voelde zo anders, ze was er neit aan gewend, met Balthie was ht anders, ze kon zich vastgrijpen e nze kende elke beweging, Tessriël was het anders, ze kende de bewegingen al helemaal niet. Toen ze landen sprong Mira er af en keek naar de draak 'Dit is echt heel anders.' Zei ze grijnzend en vloot op haar vingers, Balthasar lag hier ergens in de buurt, want hij kwam heel kalm gekronkeld, Mira grijnzde en liep op hem af, ze haalde haar hand door zijn wite vacht voor zijn ogen en grijnsde 'Ja ik heb bezoek gebracht, en jij doet gewoon aardig.' Zei ze meer tegen hem dan teden Daan met haar draak.

Dani knikte bedachtzaam. 'Ja, het is net alsof je van ouders ruilt met iemand. Je bent al zo gewend aan je oude tradities dat je de nieuwe dingen niet echt kan plaatsen.' Dani volgde Balthasar met haar ogen. Ze gaf hem een vriendelijke glimlach en deed een paar stappen naar hem toe. Ze wist precies hoe ze op schuwe draken moest reageren. 'Mag hij wat suikerklontjes of wordt hij dan heel druk?' wilde ze weten.

'Ja, het is net alsof je van ouders ruilt met iemand. Je bent al zo gewend aan je oude tradities dat je de nieuwe dingen niet echt kan plaatsen.' Mira knikte, ja zo kon je het ook uitleggen, maar ze had nooit ouders gehad en wist ook niet hoe dat was. Mira zag heo Balthasar Daan in de gaten hield en hoe zij dichterbij kwam.'Mag hij wat suikerklontjes of wordt hij dan heel druk?' Mira grijnsde en keek Daan aan 'Hij en Druk? Dat zou ik eens willen meemaken.' Zei ze grappend en haalde har hand door zijn witte zachte vacht.