Het rijk van de Waterman-ijskoud meer

Hoog in de bergen in het rijk van Waterman is er een brede meer, ene hele brede meer. Daar hoog in de bergen is het ijskoud en het water is daar ook koud. In de zomer is het water misschien net wat plus graatjes maar als nog ijskoud, of je moet geen kou voelen. Hier is het een goede plek om als je als bijkracht ijs hebt om te oefenen en je kunt hier lol maken door op een oude grote tractor band gaan zitten in het rivier en je naar beneden laten gaan met de rivier mee, maar dat kan ook gevaarlijk eindigen als je niet oppast!

foto:

Personen: Onbeperkt
Regels: Het water in springen is op je eigen risico, niet overal is het even diep en er liggen scherpe stenen onder!

Jack zat naast de rivier. Die stroomde gewoon door, want stromend water bevroor niet makkelijk. Alleen het stukje bij Jack was bevroren. Zodra hij daar was gaan zitten, had zich een laag ijs gevormd op het water. Je zag zelfs de kleine watervalletjes gevangen zitten in ijs. Aan de andere kant stond Belle te drinken. Uit haar neusgaten en uit Jacks mond kwamen kleine wolkjes adem, zo koud was het. Nu was het gewoon zomer en hier en daar kwam zelfs gras tussen de sneeuw door omhoog, maar het was koud genoeg en rond Jack was het zelfs nog kouder. Hij draaide zijn staf in het rond en keek naar het water dat verdween onder het ijs dat zich naast hem gevormd had en doorstroomde aan de andere kant. Dat ijs zou snel genoeg weer verdwijnen als hij weg was, dat wist hij ook wel, maar hij hield van ijs.

Mira liep rustig langs het water en keek er naar, het stroomde zo prachtig, zo hypnotiserend en als Balthasar er niet bij was zou ze er zo in hebben gesprongen en gewoon gezwommen, maar meneer zeur, zeur vond het water te koud en dan zou ze ziek worden en blablabla. Meneer zeur zeur was echt vervelend. Miranda keek met haar blauwe ogen naar de omgeving en hoorde een plons en zag hoe Balthasar het water in sprong en daarna iets verder opdook bij een of ander rendier? Aan de kant waar ze liep zag ze een jongen zitten. Mira zuchten 'Tuurlijk, ik mag het water niet in en hij wel?' Mopperde ze en zag hoe har draak aan de kant van de rendier omhoog kroop.

Belle sprong achteruit van schrik toen er naast haar snuit een kop verscheen, maar ze liep daarna nieuwsgierig snuffelend naar het wezen toe. Ze kende nog geen andere draken. Jack keek op en zag de draak. Meteen keek hij om zich heen en daar kwam een meisje aangelopen. Je kon aan zijn gezicht aflezen dat hij niet onder de indruk was, want dat was hij nooit. Belle had besloten dat de draak geen gevaar was en ging weer verder met drinken. Haar paarse vacht danste in de wind en je zag aan haar pupil loze ogen dat ze dat wel fijn vond. Jacks haar deed niet mee aan bewegen in de wind. Deze ochtend nog had hij het ijs erin ververst en dat ijs hield al het haar als een soort gel op zijn plek.

Mira keek naar de jongen met zijn witte haar. Terwijl de wind har haren heen en weer blies, bah ze moest echt iets verzinnen. Nog een beetje en ze zou weer uren al die klitten uit haar haar moeten kammen...Dat was geen leuk werkje... Mira keek naar de hert maar het leek niet op een normaal dier, was het een soort van draak? MIsschien wel en ze vond blijkbaar niet erg dat Balthasar Zomaar opdook. Mira's blik ging naar de jonge nweer en zijn haar bewoog niet...Wacht even het BEWOOG NIET! Mira liep op de jongen af e nvoelde meteen kou bij hem in de buurt. 'Zeg, is dat jou rendier?' vroeg ze nieuwsgiergig en keek hem vragend aan.

"Het is een draak," zei Jack op droge, ongeïnteresseerde toon. "Rendieren zijn niet paars, veel kleiner en ze vliegen niet." Belle keek op en sprong over de rivier heen. Ze landde naast Jack en gaf hem een duwtje met haar snuit, alsof ze wilde zeggen dat hij was vriendelijker moest zijn. Maar hij was ook heel vriendelijk. Meer emotie zag je vaak gewoon niet bij hem. Belle liep weer terug naar de rivier en keek naar de draak. Ze sprong in de rivier en zwom naar hem toe. De spetters vlogen alle kanten op en de spetters die richting Jack vlogen, veranderden in sneeuw zodra ze bij hem in de buurt kwamen. Zoals altijd.

"Het is een draak," hoorde ze de jonge n op een droge en ongeïnteresseerde toon zeggen. Mira knikte en glimlach, nou je leert elke dag wel wat. "Rendieren zijn niet paars, veel kleiner en ze vliegen niet." Mira knikte alleen maar, duhh, ze kon er ook best zelf op komen. Mira volgde de draak en zag hoe die een duw gaf met haar snuit. Mira grinnikte om de actie en zag hoe die rendier terug zwom. Balthasar ging wat rechter staan en nu was het zijn beurt om de andere draak te besnuffelen. Miranda zag hoe de spetters die in de buurt van de jongen kwamen bevroren, misschien was dit diegene die haar kon helpen? 'Is ijs je bijkracht?' vroeg ze nieuwsgierig.

"Ik zie het meer als een hoofdkracht," zei Jack. Hij had wel gehoord over hoofdkrachten, de vier elementen, en bijkrachten. Maar hij stuurde alleen ijs, of althans, hij kreeg altijd te horen dat hij ijsstuurde, en water kon hij ook bewegen. Maar hij maakte het altijd om tot ijs, want ijs was gewoon makkelijker en het hoorde meer bij hem. Belle liet zich gedwee besnuffelen door de draak en ze volgde hem met haar knalblauwe oogbollen. In zijn hoofd hoorde Jack wat Belle van de andere draak vond en er kwam een kleine glimlach op zijn gezicht bij het horen van haar warme, lieve, zoete stem. Dat gebeurde altijd, want dat effect had Belles stem nou eenmaal op hem. Op iedereen die haar stem hoorde eigenlijk.

"Ik zie het meer als een hoofdkracht," zei de jongen en MIranda knikte, tja dat kon ook natuurlijk, haar kracht was meer water maar ze had ook nooit de kans gehad om ijs te leren bestuderen. Al gauw trok Balthasar terug terwijl hij zachtjes snoof en naar het water toe kroop waar hij in dook, zijn hele lichaam verdween in het water en Mira keek boos naar het water 'Ooh ja wrijf het lekker in, en ik mag het water niet in? das ook flauw. ' Zei Miranda chagrijnig en tuurde naar het water en keek toen weer naar de jongen 'Cool, ik heb het nog steeds niet door, hoe ik ijs kan besturen.' Zei Mirande zuchtend.

"Nou, ik denk dat dat vanzelf wel komt," zei Jack. "En waarom mag jij het water niet in." Hij kleedde zich uit tot op zijn onderbroek en liep kalm naar het water. Netjes en sierlijk dook hij er in en hij zwom naar Belle. Omdat hij nu niet wilde dat het water bevroor en ze met zijn drieën vast kwamen te zitten, gebeurde dat niet. Er ontstonden alleen wat kleine ijsklontjes. Jack ging aan Belles gewei hangen en wenkte het meisje. "Kom op," zei hij op neutrale toon. "Volgens mij vindt je draak het lekker." Hij ging op Belles rug zitten en blies met zijn koude adem tegen het water. Er ontstond een blok ijs en Jack liet het zweven. Al het water dat er tegenaan spatte, bevroor meteen onder Jacks magie en zo kreeg het blok al snel een rare vorm.

"Nou, ik denk dat dat vanzelf wel komt," zei de jongen. "En waarom mag jij het water niet in." Miranda snoof en zag hoe de jongen zich uitkleden tot zijn onderbroek en het water in dook. Pff dit is gewoon niet eerlijk. 'Omdat meneer Zeur Zeur niet voor een zieke wil zorgen.' Zei ze pissig. Mira moest lachen toe ze zag hoe hij aan de gewei hing, ach joh, wat maakt het ook verder uit? "Kom op," zei hij op neutrale toon. "Volgens mij vindt je draak het lekker." Mirande grinnikte en deed gauw haar boven kleren aan tot haar ondergoed. En ze dook het water in, sierlijk gleed ze in en al gauw greep ze de vacht van Balthasar vast en samen kwamen ze omhoog en Miranda grijnsde 'Denk je?' vroeg ze lachend en Balthasar opende zijn bek van een grijns en de andere draak uitdaagde.

"Je wordt niet ziek als je je lichaam even koud maakt als het water," zei Jack nog steeds zonder emotie. "Je bent een ijsmeester, dan moet je daar ook gebruik van maken." Hij stopte me willen dat het water niet bevroor en direct ontstond er een laag ijs op de rivier die zich uitspreidde tussen de beide oevers. Jack ging erop staan en weg was het ijs weer, hij zakte terug in het water. Je zag ook niet meer dat de rivier net dicht had gelegen en dat zelfs de draken tijdelijk vast hadden gezeten. Het was vooral om Belle gegaan dat Jack het ijs had laten verdwijnen, hij vond het zielig.
'Hoe durf je een dame uit te dagen,' zei Belle streng tegen de andere draak met haar lieve, warme stem en ze spetterde hem nat. Ze liep langzaam achteruit de rivier uit en schudde zich daar droog. Al het water dat Jacks kant op vloog, veranderde in een sneeuwbui.

"Je wordt niet ziek als je je lichaam even koud maakt als het water," zei de jongen en Miranda dacht er over na. "Je bent een ijsmeester, dan moet je daar ook gebruik van maken." Miranda knitke en dacht na. Ze zag hoe het water meteen bevroor e nBalthasar probeerde zich los te maken en al gauw lukte het hem ook weer 'Das gewoon super cool! Dat wil ik echt kunnen.' Zei Miranda onder de indruk.
'Hoe durf je een dame uit te dagen,' zei de draak en Balthasar snoof 'Nou nou.' Ze iBalthasar en blies even voor hij adem haalde en blies het zachtjes uit richting de stel en het leek ent als of het zachtjes regende. Miranda haalde haar hand door Balthasars vacht en keek naar de jongen 'Het lijkt mij zo veel makkelijker dan water te moeten beheersen!' Zei ze met een grijns en sprong het water weer in, net zo sierlijk als altijd. Wat wel logisch was, want ze was opgegroeid in het rijk van de schorpioenen. 'Het ziet er ook veel leuker uit.' Zei Miranda en liet een paar kleine bolletjes water zweven.

"Daar heeft iedereen zijn mening over," zei Jack en hij zwom naar de kant. Hij klom naast Belle uit het water en het water op zijn lichaam veranderde hij in ijs, om het daarna van zich af te sturen. Hij liep naar zijn kleren en trok ze aan. Op zijn broek verschenen een paar ijskristallen. Hij ging zitten op een steen en legde zijn staf over zijn schoot. Hij stak zijn hand in het water, sloot duim en wijsvinger en trok er het begin van een draad ijs uit. De draad maakte hij vast aan de onderkant van zijn staf en hij wikkelde hem er netjes omheen. In de zeshoek bovenop de staf spon hij de draad in de vorm van een spinnenweb van ijs en daarna ging hij er weer mee naar beneden. Zo was zijn staf bekleedt met ijs. Hij tikte er her en der tegenaan en daar ontstonden ijskristallen. Als laatst stak Jack zijn hand weer in het water en hij haalde er een bol ijs uit naar boven. De bol plaatste hij in het midden van het spinnenweb. Als je dan het web niet zag, dan was het net of de bol zweefde. Jack keek ernaar en vanbinnen keurde hij het goed, maar dat zag je aan de buitenkant niet.

"Daar heeft iedereen zijn mening over," Zei de jongen en ze haalde haar schouders op en klom zelf ook uit het water ne begon langzaam aan het water er af te plukken van haar lichaam zodat ze droog werd, Toen op haar lichaam geen spatje water was trok ze rustig haar kleding aan en keek toe hoe hij zij nstaf bewerkte, het was prachtig! En zeker het werk met de spinnenwebben! Miranda zag hoe balthasar uit het water kwam en snoof en ze hoorde zijn gedachten en schoot in de lach 'Niet zo aanstellen jij! Deze jongen houd gewoon van om zijn kracht te laten zien.' Zei ze lachend tegen haar draak.

"Nee, het zou opschepperig zijn geweest als ik het inderdaad had bedoelt om aandacht te trekken," zei Jack op emotieloze toon. "Dan zou ik het niet gedaan hebben. Nee, ik ga straks weer naar beneden, naar warmere gebieden," je hoorde nu een klein beetje walging in zijn stem, "en daar heb ik graag ijs bij me." Hij stond op, draaide de stok rond en gooide hem van de enen hand naar de andere hand. Hij zag Belle goedkeurend kijken. "Nog één dingetje," zei hij en hij plaatste zijn vingers op verschillende plekken van zijn spinnenweb, waardoor er ijskristallen ontstonden die er mooi in bleven hangen. Hij keek nogmaals en vanbinnen keurde hij het goed, vanbuiten was hij nog steeds emotieloos.

"Nee, het zou opschepperig zijn geweest als ik het inderdaad had bedoelt om aandacht te trekken," zei de jongen, hij antwoorde steeds emotieloos, dat viel haar wel steeds op. "Dan zou ik het niet gedaan hebben. Nee, ik ga straks weer naar beneden, naar warmere gebieden," je hoorde nu een klein beetje walging in zijn stem, "en daar heb ik graag ijs bij me." Miranda knikte begrijpend 'Zie je, het is een gewone jongen die zijn element graag in de buurt wil hebben.' Zei ze grijnzend en bekeek zijn stok. Een prachtig ding was het! "Nog één dingetje," zei hij en hij plaatste zijn vingers op verschillende plekken van zijn spinnenweb, waardoor er ijskristallen ontstonden. Miranda knikte terwijl ze het bekeek. 'Mooi geluk! ik hoop dat je mijn gezeltschap niet erg vind, ik moet toch naar beneden, hier kom je nauwelijks wild tegen!' Zei Miranda grijnzend en keek naar balthasar die gauw even terug kronkelde naar het plek waar hun spullen lagen en die in zijn pakte en terug kwam. Miranda pakte de spullen en maakte het aan hem vast.

"Nee hoor," zei Jack, al liet zijn toon iets anders weten. Hij liep naar Belle en klom op haar rug. De rendierdraak begon langzaam langs de rivier te lopen, ze hadden geen haast. Al helemaal niet omdat het warm was waar ze heen gingen. Al snel kwamen ze in een dennenbos aan. Rond Belle en Jack raakten de bomen bedekt met een laag ijs, die weer verdween als ze langs waren geweest. Als er toevallig een dauwdruppel naar beneden viel als zij er waren, veranderde die druppel in een sneeuwvlok en dwarrelde naar beneden, om weer te smelten als ze die vierkante meters hadden verlaten. Bloemen wilden zich sluiten door de kou, maar ze waren niet snel genoeg en al bevroren voor ze dat konden doen. Ze werden er wel mooier door.

"Nee hoor," zei de jongen en aan zijn toon kon je horen dat het eigenlijk anders op was. Miranda sprong op de rug van Balthasar en ze kronkelde rustig naar beneden. Mira keek naar de jongen en zijn draak en hoe alles om hun heen bevroor. hmm die jongen is koud...Heel koud. Miranda voelde trillingen onder zich en ze bgreep dat hij in zich gromde. Door die kou zochten de dieren zo snel mogelijk weg en dan ging hun avond eten er vandoor. Mira zuchten en klopte op zijn hals van teken dat ze iets zouden vinden. Toen...een geluid langs hun en Miranda greep haar boog en legde er een pijl in, het gebeurde in een paar seconde maar het pijl doorboorde zich al gauw door het hoofdje van een konijn. Ze voelde Balthasar blij grommen en kroop er naar en pakte het konijn en gooide die omhoog zodat zij het opving 'Ja we hebben een mooi maaltijd voor vanavond.' zei ze zachtjes tegen hem.

Jack en Belle keken om toen ze het geluid van een boog hoorden. Ze draaiden om en kwamen kijken. Belle was eerst nieuwsgierig, maar wendde zich af toen ze het konijntje zag. Het was niet aan haar besteed, dode dieren. "Mooi schot," zei Jack emotieloos, al meende hij dat echt. Hijzelf jaagde niet. Hij had geen jachtwapens en het hoefde van hem niet zo. Hij was geen vegetariër, maar hij doodde niet zelf. Hij krabde Belle geruststellend achter haar oor, al kon je dat niet aan zijn gezicht aflezen. Gelukkig was de connectie met Belle zo sterk dat zei wist welke emotie hij had. Maar de rendierdraak boog nu alleen maar haar hoofd, sloot haar kaken om een bevroren hyacint en begon te kauwen. In het begin kraakte het nog een beetje, maar daarna was door de warmte van het dier het ijs gesmolten en kon ze gewoon verder eten.

Blijkbaar vond de draak van die joch toch niet zo leuk om dieren dood te zien, nouja het was een rendier zou je kunnen zeggen. "Mooi schot," zei de jongen emotieloos. Mira wist niet wat ze er van moest denken. 'eeh bedankt.' Zei ze onzeker en maakte gauw achter zich het konijn vast en trok haar pijl er uit. Mira haalde haar hand door de vacht van Balthasar en hoorde gekraak van bevroren hyacint die hier groeide. Balthasar keek haar niet begrijpend aan 'Ik snap het niet, hoe kun jij zo iets eten?' vroeg hij aan de draak.

'Planten zijn altijd lekker en het is extra lekker als er door Jack een laagje ijs overheen komt,' antwoordde Belle lief en ze draaide weer om, verder de berg aflopend. Jack dacht toch nog na over het konijn. Ergens voelde hij wel bewondering, kon hij maar zo schieten met wat dan ook. Maar aan de andere kant was hij geweldig met een stok en dat was zo goed als niemand. Ze reden het bos uit een soort weide op en Jack sprong van Belles rug. Ze begon rustig te grazen en Jack landde op de grond, die meteen stijf bevroren was, net als de bloemen en het gras. Jack vond het hier wel mooi en hij liet het sneeuwen. De sneeuw verscheen ongeveer een meter boven zijn hoofd uit het niets en dwarrelde in dikke vlokken naar beneden.

'Planten zijn altijd lekker en het is extra lekker als er door Jack een laagje ijs overheen komt,' antwoordde de draak en Balthasar gromde even en kronkelde weer verder naar beneden toen hij voelde dat de konijn goed vast zat. Miranda zuchten en bleef haar hand door zijn vacht bleef halen. Blathasar bemerkte haar afwezigheid en hij gromde even in zich zodat ze weer bij was, hij wou niet dat ze bleef treuren. Toen ze bij een open vlakte kwamen zag ze hoe de jongen er af sprong en er sneeuwvlokken om hem heen verschenen, Mira grinnikte even en sprong van Balthasars rug, ze keek naar de sneeuwvlokken. hmm het zag er niet moeilijk uit... Nee, Mira schudde haar hoofd en pakte haar pijlen en een doekje en begon de pijlen schoon te maken en bekeek ook of ze nog scherp waren. 'Maar planten...zijn zo plant achtig...' Zei Balthasar terwijl hij ging liggen en naar de draak keek.

'Ja, en konijnen zijn konijnachtig,' zei Belle op lieve toon tijdens het grazen. 'Iedereen prefereert iets anders.' Lief als ze was kon Belle vaak moeilijke woorden gaan gebruiken. Jack had er geen problemen mee, hij vond dat ze ook eens ergens in moest uitblinken en zich niet laten weerhouden door de mensen en draken die haar dan niet begrepen. Jack liet de sneeuw, die al een dikke laag begon te vormen waar hij stond, een beetje zweven en maakte er echt ijs van. De bal die hij zo kreeg begon hij te bewerken met zijn kracht en hij maakte een mini-Belle. Hij verving de bol die al in zijn spinnenweb hing nu door deze kleine ijsversie van zijn rendierhert, die er even goedkeurend naar keek. Jack was zich nog wel bewust van het meisje en haar draak, maar hij was niet zo spraakzaam en praatte alleen met je als je tegen hem praatte.

'Ja, en konijnen zijn konijnachtig,' Balthasar grinnikte even. 'Iedereen prefereert iets anders.' Hij grinnikte en keek naar de lucht 'Gelukkig maar, als iedereen hetzelfde was, zou het saai zijn en de konijn zouden dan ook op zijn.' Zei hij grijnzend en raakte Mira lichtjes met zijn staart. Mira zuchten en keek boos naar haar draak en toen weer naar de jongen die weer eens bezig was met iets uit ijs. Mira legde haar pijlen neer en pakte haar fles waar ze een klein beetje water op haar handpalm liet stromen, al gauw brede het water zich uit over haar hele handpalm en ze moest denken aan hoe vroeger kinderen in de weeshuis haar altijd pestte omdat ze meer met water kon. Het was altijd een ramp geweest voor haar daar en daarom was ze ook weggelopen Mira voelde weer een duw. Ze keek hem weer boos aan en toen naar de jongen en zuchten 'jij bent er wel heel goed in!' Zei ze voorzichtig en keek naar haar hand waar water omheen zat en vloeide.