De Jungle - Rijk v.d. Schorpioen

"En welke krachten bezit de leider, weet je dat wel?" vroeg Vic nieuwsgierig. "Want dan kan je bedenken of één van ons in het voordeel is, als je mij erbij zou willen betrekken. Ik kan best helpen." Hij ging weer staan en liep naar zijn spullen. Hij rommelde er wat doorheen en vond uiteindelijk een kaart, waar hij het Rijk van de Leeuw op zocht. "Als je kamp in de buurt van een meertje of zo zit, ik ben goed met grote hoeveelheden water." Hij keek Alexis aan en gaf haar de kaart, zodat ze aan kon wijzen waar haar kamp zat.

"Ik weet dat ie over vuurkrachten bezit, zijn bijkracht weet ik dan weer niet." met haar benen maakte ze circels in het water, misschien had ze haar kleding uit moeten trekken voor ze haar onverwachte duik had gemaakt. Maar daar kon ze nu niets meer aan veranderen. "Het ligt ongeveer hier." ze wees op de kaart. "Het ligt naast een dorp, naast een paar beekjes is er niet echt water in de buurt. "Maar zoals ik al zei moet je gewoon een keer langs komen." glimlachte ze, ze ging niet direct op zijn hulp in, daar kende ze Vic te slecht voor.

"Ja, dat zal ik dan maar eens doen," zei Vic. Hij keek goed op de kaart en onthield de plek. Daar zou hij dus maar eens gaan kijken. "Vuurkrachten, dus jij kan alles wat hij op je af gooit gewoon terug sturen. Het zou handig zijn als je het tegelijkertijd kon blussen." Dat was een duidelijke hint, maar hij zou al een keer langs komen dus hij zei verder niets. Het leek hem slim om met Alexis samen te werken om die bende op te rollen, dan hadden ze er allebei profijt van. Wist hij veel dat Alexis niet goed was in samenwerken, daarvoor kende hij haar niet goed genoeg. Maar ze hoorde ook bij Zenan, dus vond Vic dat het moest kunnen.

Ik vind dat dit dus moet gaan gebeuren, dat één van mijn persoontjes aardig wordt gevonden door Alexis.

Haha ja het is best wel een wonder dat ze niet gaan vechten hea o.o
-
Alexis knikte, "Gelukkig had het net geregend toen ze aanvielen, dus was het al geblust voor het zich verspreidde. " ze glimlachte even en liet zich weer in het water zakken. "Waarom ben jij in dat dorpje neergestreken?" vroeg ze aan de jongen terwijl ze zich op haar rug liet drijven. Ze mocht vaker op zo'n plek in het water vallen, daar kon ze wel aan wennen, hoewel ze helemaal geen waterrad was.

Ik hoop voor haar inderdaad niet dat ze een waterrad is. Maar toch, Vic komt naar dat legerkamp en gaat helpen.

"Ik weet niet," zei Vic schouderophalend, terwijl hij de kaart oprolde en terug in de tas stopte. "Het is er best fijn en dat soort plekjes vind je niet in het Dertiende Rijk. Het trok me wel. En veel leuke meisjes." Hij grinnikte en dook weer in het water. Het was daarin toch een stuk koeler dan erbuiten. Hij zwom een beetje richting de waterval en weer terug. Niet dat de meisjes de doorslag hadden gegeven. Hij viel er niet op, trok geen aandacht en woonde er mooi. Oké, hij woonde op de zolder van de plaatselijke herberg, maar wie wilde er nou niet in een dorp in de boomtoppen wonen?

Alexis was nog niet bekend in het rijk van de Tweeling, waardoor ze het van hem moest aannemen dat je zoiest niet zou vinden in Het Dertiende Rijk. "Daar doe je het zeker voor." grinnikte ze. Wist Alexis veel dat hij op jongens viel. Hoewel als ze wist dat het een personage van jorn was, dan was het logisch geweest .

Ehm, Vic valt niet op jongens. -.- Je leest te snel, Eef. Nu was dit dus een faal.

"Natuurlijk doe ik het daarvoor," zei Vic lachend. "Maar er zijn ook genoeg andere redenen hoor." Hij dook kopje onder en keek weer naar de lucht voor zich. Daar zat dus water in, maar hoe kreeg je dat eruit. Hij maaide weer met zijn hand door de lucht en weer gebeurde er niets. Hij zuchtte en keek naar Alexis. "Ga me niet vertellen dat jij geen jongensspotter bent." Hij grinnikte, eigenlijk had het meisje daar wel het uiterlijk voor, iemand zijn die absoluut niet bezig was met jongens.

oeps ;x
=
"Wat is het voor dorp?" vroeg ze voor ze kort onder water dook om haar haren weer uit haar gezicht telaten komen en wat af te koelen. "Waarom denk je dat ik in een legerkamp ben gaan zitten met 100 jonge mannen?" grijnste ze naar hem. Genoeg leuke jongens voor haar. Alexis blik ging naar de waterval, ze was benieuwd of je daar van af zou kunnen duiken.

Dat verraste Vic toch wel een beetje, want zo had hij Alexis echt niet ingeschat. "Het is een dorp in de boomtoppen waar iedereen elkaar kent," zei Vic. "Een beetje afgelegen, maar goed op de hoogte van de gang van zaken in het Rijk van de Tweeling." Hij zwom naar Alexis toe en bleef naast haar in het water drijven. "Maar met honderd leuke mannen kan je geen heel jaar vullen, gaat je dat niet snel vervelen dan?" Hij had een ondeugende glimlach op zijn gezicht. Dat vond hij dus leuke details, omdat hij zelf ook veel bezig was met de andere sekse.

Alexis knikte,"Klinkt bijzonder." het leek haar niets om in een dorp te wonen waar iedereen elkaar kende, het was iets waar ze echt niet tegen zou kunnen. Iedereen zat maar op elkaar lip, dat zou niets voor haar zijn. Alexis lachtte om zijn volgende opmerking en keek opzij, voor zover dat lukte zonder om te vallen. "Dat zien we tegen die tijd wel weer." lachte ze, natuurlijk ging ze niet met haar eigen mannen naar bed, veel te gevaarlijk, maar hoe je het ook wende of keerde er zaten knappe jongens van haar leeftijd tussen..

"Tja, jij bedenkt vast wel iets," zei Vic. "Weet je, ik denk dat ik deze week nog langs kom in dat legerkamp van je. En als het nodig is zal ik zien wat ik kan doen, of ik iets kan doen." Hij vond het eigenlijk wel een grappig idee, honderd mannen onder leiding van één vrouw. Hij stelde zich voor wat een heisa dat op kon leveren, of wat Alexis dan wel niet allemaal zou bereiken door alleen het feit dat ze een vrouw was.

Alexis knikte "Wat jij wilt." ze liet zich onder water zakken om weer overeind te komen, ditmaal gewoon staand. "Heb jij toevallig enig idee welke van deze planten eetbaar zijn? Ik sterf van de honger." merkte ze op. Er hingen vele vruchten aan de vele bomen, die stuk voor stuk onbekend waren bij de donker harige vrouw.

"Nee, ik zou het niet weten," zei Vic en hij keek ook om zich heen. "Daar zou je achter moeten komen door Trial-and-error. Maar ik weet niet of ik zo goed ben dat ik je daarna kan genezen." Hij zwom terug naar zijn spullen en klom daar het water uit. "Maar ik heb wel bekend eten voor je." Hij pakte een dikke mango uit zijn tas en gooide die naar Alexis. Het was Vic opgevallen dat ze niet heel erg enthousiast leek toen hij zei dat hij langs zou komen. Maar hij hield het er nog even op dat dat verbeelding was geweest.

oh dat was niet eens de bedoeling dat ze lauwtjes reageerde xD
-
Alexis wist de mango te vangen voor die in het water verdween en waadde weer naar de kant. "Bedankt." ze rook even aan de grote groene vrucht. "Hmm, ruikt goed." ze nam een grote hap van het vruchtvlees dat aan de rijpe kant was, maar neit zo rijp dat alles over haar kin heen zou stromen. "Mijn spullen heeft Carlos, anders had ik wel wat willen ruilen." verontschuldigde ze zich.

Is die bendeleider eigenlijk Vivs Dino?

"Ach joh, zit er niet over in," zei Vic lachend. "Het is maar een mango." Hij hechtte niet zoveel waarde aan spullen, vooral niet aan eten. Al at hij wel veel en graag, maar zo belangrijk was het niet. Eten ruilen voor eten vond hij maar nutteloos, waarom zou je dat doen. Voor zichzelf haalde hij een passievrucht uit zijn tas en nam een grote hap. Het sap droop van zijn kin, maar dat maakte hem niet uit. Hij had toch geen shirt aan dat vies kon worden.

oui
-
Alexis haalde zijn schouders op. "Als je maar een mango hebt, is het wel fijn om er wat voor terug te krijgen." het was een soort ongeschreven regel tussen reizigers, maar regels waren er om gebroken te worden. Ze nam nog een hap van de mango, "Hmm, het voelt bijna als vakantie." merkte ze met een lach op.

"Weet je, soms voelt het echt zo," zei Vic. "Als ik even geen opdracht heb, en dat is tot nu toe het grootste deel van de tijd, dan zak ik eigenlijk gewoon onderuit en geniet ik van de vrijheid. Het is hier gewoon niet thuis zijn. Voor jou is dat natuurlijk anders, want jij hebt een hoge functie en hoort bij dat kamp. Het laat je wel nuttiger voelen." Hij glimlachte en nam nog een hap van zijn vrucht. Hij wachtte tot hij die op had voor hij weer in het water dook om al het gemorste sap eraf te spoelen.

Alexis kon het zich inderdaad wel voorstellen, maar Alexis was niet iemand die er lang van kon genieten, dan begon het bij haar weer te kriebelen. Een bezig bijtje, zo zou je het kunnen noemen. "Nou nuttig is misschien niet het goede woord." zei ze, "Maar het is ook iets wat ik graag doe, ben ik achter gekomen." sowieso nam ze graag de leiding, maar met haar verleden had ze nooit bij het leger van Zenan kunnen gaan, maar dit was op dat punt een nieuw begin.

"Ik zei ook niet nuttig voor het Rijk van de Leeuw," zei Vic lachend. "Maar nuttig voor Zenan is het zeker wel, vooral als je hogerop komt. Nogmaals, je moet me aanbevelen als ik me heb bewezen of zo." Hij had altijd gehoord dat hogerop komen in het leger moeilijk was, tenzij je connecties had. En Alexis was een soort van connectie van hem. Ze waren in elk geval gedwongen samen te werken en Vic zag daar geen problemen in. Het was wel iets dat hij kon en waar hij ook wel voor ging. Hij liet Darsol uit de lucht naar beneden komen. Elegant kwan de gigantische, zesvleugelige eenhoorn naar beneden gegaloppeerd en rende over het water door tot hij naast Vic stil stond. Vic keek even naar Alexis en begon zijn shirt aan te trekken. "Weet je wat, wij gaan nu gewoon richting dat kamp van je en we, of vooral jij, rollen die bende op en helpen jou aan een promotie." Hij lanceerde zich met het water, zodat hij en zijn tassen op Darsols rug kwamen te zitten.

Alexis knikte, "ja, ja" ze zou hem wel aanbevelen als hij zich bewezen had, maar dat had ze hem al eerder beloofd. Ze nam nog een grote hap van de mango en legde toen de vrucht in haarschoot om haar handen even schoon te spoelen in het water. Haar blik hing omhoog toen de draak van Vic de lucht uit gevlogen kwam. "Hey, ik heb een dag vrij, weet je nog?" merkte ze op. Eigenlijk had ze nu helemaal geen zin om in actie te komen, sowieso hield ze er niet van als andere haar daden probeerde te regisseren.

"Nou, dan rijden we stapvoets," zei Vic, die vanaf de hoge eenhoornrug naar Alexis keek. Hij was behoorlijk bedrijvig en ging het liefst zo snel mogelijk over tot actie. Hij kon snappen dat zij daar nu geen zin in had, op haar vrije dag, maar dan deden ze er wat langer over om in dat kamp te komen. Zijn topografische kennis van de Twaalf Rijken was nog niet zo geweldig, maar hij dacht dat het Rijk van de Leeuw redelijk ver van het Rijk van de Schorpioen af lag, daar waar ze nu waren.

"Je hebt er wel erg veel zin in?" merkte Alexis op, "Maar, laten we het gewoon een andere keer doen, ik ben zelf pas een paar weken geïnstalleerd, dan kan ik moeilijk direct iemand aan gaan lopen bevelen." Alexis besloot er maar geen doekjes om te winden, ze had er nu geen zin in om direct Vic aan te bevelen, ze kende zijn kwaliteiten niet eens.

"Je moet me ook nog niet aanbevelen, ik kom helpen met dat bendeprobleem van je," zei Vic nog, maar hij liet zich alweer van de drie meter hoge eenhoornrug afglijden. Darsol keerde zich naar het water, vouwde zijn vleugels in en begon te drinken. Hij spuugde het meteen weer uit. Ondanks dat hij nu een eenhoorn was, kon de draak zich nog steeds niet voeden met aardse voedsel- en drinkbronnen. Dat kon hij niet aan, ook al wilde hij elk wezen waarin hij veranderde perfect kunnen imiteren. Vic keek naar Alexis. "Moet ik je eerst overtuigen ofzo?" vroeg hij.

Alexis keek verbaast naar de draak die eerst water op dronk en het daarna weer uitspuugde, alsof er wat mis mee was. Het water was koel en helder, dus het leek gewoon drinkbaar te zijn. "Hmm, dat klinkt als een goed plan, maar hoe zou je me willen overtuigen dan?" vroeg zeo p haar beurt aan Vic. Ondertussen was ze de kant op geklommen en trok ze haar shirt uit, waardoor ze nog enkel een hempdje droeg, maar het moest toch echt even drogen.

Vic had automatisch Alexis' kleren drooggestuurd, dat deed hij altijd bij doorweekte mensen. "Ik denk dat je me op mijn woord had moeten geloven dat ik van nut zou kunnen zijn," zei Vic lachend. "En dan had ik je overtuigd als het moment daar was." Hij leunde tegen één van Darsols voorbenen, die even groot waren als Vic zelf. Hij trommelde met zijn vingers op zijn buik en keek naar Alexis. "Maar het spijt me als ik te voorbarig ben, ik heb gewoon het gevoel dat ik al veel te lang stil heb gezeten."