De waterval - Rijk van de Maagd

Jack schudde zijn hoofd. Dennis was geen blok aan zijn been, hij vond gezelschap van het jochie leuk. Eigenlijk zou hij hem een schouderklopje of een aai over de bol willen geven, maar Jack wist dat dat verkeerd af zou lopen. En dat Dennis misschien zou willen knuffelen als hij dat nodig had, dat kon ook nog een probleem worden. Misschien zou Jack dan zijn lichaamstemperatuur moeten verhogen en dat wilde hij eigenlijk niet. Hij zou wel zien waarschijnlijk ging Dennis zich eruit willen praten en dan zou hij niet meer toegeven wat er nou echt aan de hand is, al wist Jack dat al sinds hij zijn hand had gepakt.

Zijn ogen stonden lief en hij vond het echt aardig van Jack dat hij niet zei dat Dennis moest 'oprotten'. Dennis zag zichzelf snel als een last voor iemand anders. Hij was ook altijd bang dat mensen hem niet aardig vonden. 'Heeft dit huis alles? Of is dit tijdelijk gecreëerd tot je morgen weer weggaat? Ik ga dit trouwens schilderen want dit moment wil ik echt vastleggen.' Hij hield het weer omhoog zodat Jack rustig kon lezen wat Dennis allemaal schreef.

"Ik vertrek morgen weer," zei Jack simpel, meer antwoord was ook niet nodig. Dat was toch duidelijk genoeg. Hij ging op één van de bedden zitten. Die waren natuurlijk keihard, want het was ijs. Dennis moest zijn slaapzak maar weer lenen en er bovenop gaan liggen. Zelf had Jack geen last van harde ondergronden. Daar waar hij vandaan kwam was de grond altijd bevroren. Hij ging languit op het bed liggen met zijn handen op zijn blote buik. Buiten ging de zon langzaam onder en hij lag vredig naar het 'plafond', allemaal ijspegels, te kijken. Omdat er geen deur en ramen inzaten, waaide de wind er doorheen en dat was door Jacks aanwezigheid een koude wind. Nog een reden waarom Dennis een slaapzak nodig had. Jack bleef wel gewoon onbedekt naakt op het bed liggen, hij had nergens last van.

Hij knikte bij Jack zijn woorden want hij was niets anders gewend. Net zoals Jack altijd naakt rondloopt. Dennis keek vanuit zijn ooghoeken naar de jongen want hij leek even te zijn vergeten dat Jack niets droeg. Niet kijken! Dacht Dennis bij zichzelf. Zijn hart begon weer wat sneller te kloppen. Hij had eigenlijk naar huis moeten gaan. Dennis leende de slaapzak van Jack en ging ook liggen in de kant van zijn 'bed'. Echt een bed mocht je het niet noemen. Hij keek naar het plafond en gelukkig had hij het niet al te koud in deze slaapzak. Het hield veel van de kou tegen.

Jack keek nog even naar Dennis en vroeg zich af waarom hij eigenlijk een slaapzak had. Slaapzakken waren warme dingen en als Jack erin ging liggen, werd de binnenkant zo koud, maar daarbuiten niet. En dat hield in dat zijn hoofd veel te warm werd. Terwijl hij daar over nadacht, dommelde hij langzaam in.
De volgende ochtend was het eerste wat hij wilde doen zwemmen. Dus hij rolde simpel van zijn bed, viel door het ijs en zwom een stukje onderwater tot hij onder het huisje vandaan was. Daar kwam hij door het ijs weer boven. Niets zo fijn als een verfrissende ochtendduik.

De jongen hoorde Jack nauwelijks ademhalen wanneer hij sliep. Wanneer hij er zeker wist dat Jack lag te slapen stond Dennis op. Hij boog zich over Jack om zijn gezicht te bekijken. Ging het hem niet lukken? Kon Jack niet verder kijken dan het geslacht? Hij wilde zo graag dat de man hem meer zag als een.... kennis? Hij bloosde bij deze gedachten en ging snel terug liggen. Dennis had bijna de hele nacht wakker gelegen tot ongeveer de ochtend. Omdat Dennis zo weinig had geslapen merkte hij niet eens dat Jack was wakker geworden.

Jack had niets gemerkt van de dingen die Dennis misschien had willen doen. Hij sliep wel altijd heel licht, maar reageerde alleen als zijn instinct hem waarschuwde voor gevaar. Dan kon hij opspringen, zijn staf grijpen en de aanvaller of het gevaar, zoals dat wordt genoemd, te slim af zijn voor die wist wat er gebeurde. Hij dook weer onder en kwam aan de kant van het meer weer terug omhoog. Daar zag hij Belle stukken vlees van een konijn afscheuren. Hij keek haar aan en zij wist dat hij verrast was. 'Ik blijk een vleeseter te zijn,' antwoordde haar lieve stem via hun mentale band en Jack begon te lachen. Eventjes maar. Een stem als Belle had maakte veel bij hem los.

De jongen werd slaperig wakker en wreef zachtjes in zijn ogen. Hij keek opzij en zag dat Jack niet meer in bed lag. Dennis durfde Jack niet eens in ogen te komen dus besloot hij gewoon stiekem om weg te gaan. "Leave... We gaan. Dennis raapte zijn spullen bij elkaar en glipte het huisje uit. Leave kwam aangerend en kwispelde vrolijk. Dennis ging op hem zitten. Hij tikte de draak zachtjes aan die begon te rennen. Wat Dennis niet wist was dat hij zijn tekenblok was vergeten mee te nemen.

Jack keerde terug naar het huisje en hij kwam Dennis' tekenblok tegen. Ergens had hij wel verwacht dat het jochie ervandoor zou gaan, het was misschien moeilijk voor hem om te bevatten. Jack stopte het blok in zijn tas en kleedde zich aan. Hij wachtte tot Belle klaar was met het konijn en maakte zich met zijn staf klaar voor de reis terug naar het Rijk van de Vissen. Hij wist zeker dat hij Dennis nog wel eens tegen zou komen.

Nieuwe meet !
(a)

Waar?

zeg maar?
ergens in de bergen?

Is goed, dan kan ik een plannetje dat ik met Jack had uitwerken.

zal ik deze keer beginnen?
of?

Is goed, jij mag beginnen.

new
------

Anastacia stond met haar armen over elkaar gevouwen aan de rand van het meertje. Augustus, haar kleine draak, vloog een beetje in het rond, en ze volgde hem met haar ogen. De lucht was warm, drukkend en je kon voelen dat er straks een onweersbui aankwam. Ze droeg een wit bloemenjurkje over haar lichtroze bikini die perfect matchte met haar roze haren. Ze was aan het twijfelen of ze zou gaan zwemmen, ze was bang dat het misschien zou gaan onweren maar op zich was zwemmen in de regen wel leuk.

In plaats van onweer kwam er kou, heel veel kou. Dat kwam natuurlijk doordat Jack in de buurt was. Hij volgde de rivier stroomafwaarts en naderde de waterval. Toen hij dichtbij genoeg was, bevroor het vallende water precies zoals het op dat moment gevormd was. Los vliegende druppels veranderden in dikke sneeuwvlokken en dwarrelden neer. En niet veel later vroor ook het meer helemaal dicht. Jack kwam over de bevroren rivier aangelopen en bleef bovenaan de waterval even stilstaan. Na een tijdje hief hij zijn staf en het stuk ijs waar hij op stond, maakte zich los van de waterval en zo werd hij naar beneden gedragen. Hij was trouwens alleen, Belle was aan het jagen op groot en klein wild. Beneden keek hij om zich heen en hij zag een meisje staan, maar hij besteedde nog geen aandacht aan haar. In plaats daarvan kleedde hij zich uit en hij dook voorover, door het ijs heen, om te zwemmen. Zijn staf had hij in het ijs gestoken en er was een hoop sneeuw rondom ontstaan.